Boeren staan ​​​​meer tijd in de schaduw nadat de push van het congres mislukt: NPR

Boeren zonder papieren zeggen dat ze zich schrap zetten voor nog twee jaar “leven in de schaduw” nadat de wetgevers tijdens het 117e congres de immigratie- en landarbeidswetten niet hebben aangenomen.

Een van die werknemers is Maria, een landarbeider zonder papieren in Idaho die vroeg om weglating van haar achternaam vanwege haar status zonder papieren. Hij werkte 27 jaar in uien- en aardappelbedrijven.

‘Ik zal in de schaduw moeten leven’, zei Maria. “Met bescherming… zou ik meer dingen kunnen doen die ik momenteel niet kan, zoals een rijbewijs halen of een lening krijgen.”

Boeren die afhankelijk zijn van zowel arbeiders zonder papieren als van mensen met tijdelijke visa om het land te voeden, zitten ook al jaren zonder hulp.

Wat er op tafel lag

Immigratiehervorming is een notoir moeilijke onderneming geweest in het Congres, en een recente poging om landbouwgerelateerde immigratiewetgeving op te nemen in een uitgavenpakket aan het einde van het jaar, kende een bekend lot.

Het voorstel van de Senaat – dat de versie van het Huis goedkeurde – zou belangrijke wijzigingen aanbrengen in het bestaande H-2A tijdelijke visumprogramma voor landarbeiders. Het zou visa toekennen aan werkgevers die er momenteel geen gebruik van kunnen maken, looneisen wijzigen en werknemers enige bescherming bieden. Het zou ook een weg naar een legale status creëren voor bepaalde werknemers.

De maatregel is een klein stukje van een grotere immigratiepuzzel die waarschijnlijk onopgelost zal blijven in het komende congres, wanneer Republikeinen het Amerikaanse Huis controleren.

Huisminderheidsleider Kevin McCarthy, die het Huis in januari zal leiden, heeft eerder gezegd dat hij geen immigratiegerelateerde maatregelen ter stemming zal brengen.

Sommige GOP-leden hebben het wetsvoorstel lange tijd bekritiseerd als een “massale amnestie”-maatregel. De wetgeving zou een legale status verlenen, maar alleen aan mensen die meerdere jaren in de landbouw hadden gewerkt.

Sens. Michael Bennett, D-Col., en Mike Crapo, R-Idaho, hadden bijna twee jaar onderhandeld voordat de gesprekken van het paar twee weken na de sessie werden afgebroken.

Een Crapo-stafmedewerker die bekend is met de onderhandelingen, vertelde NPR dat de senatoren een wederzijdse impasse hebben bereikt. “Ze besloten allebei dat het waarschijnlijk niet zou werken”, zei de werknemer.

Bennett introduceerde vervolgens zijn eigen versie van het wetsvoorstel. Ondanks de steun van GOP-leden aan de kant van het Huis, is de Colorado-democraat de afgelopen dagen niet in staat geweest om de nodige buy-in te krijgen van de Senaat GOP.

De helft van de agrarische beroepsbevolking van het land verandert niet

Voor boeren zoals Sandra Jacques betekent nietsdoen een leven vol onzekerheid. Jaquez begon op 15-jarige leeftijd te werken in de fruit- en notenvelden van Tulare County, Californië. Hij werkte 10 jaar bij zijn ouders, die 17 jaar op het veld werkten. En blijf het nu doen.

Jaques plukte druiven, pruimen en soms ook amandelen, een klus die hij omschreef als erg zwaar vanwege de zware fruitmanden die tot de rand gevuld moesten worden.

“Al het werk in het veld is erg moeilijk. In de kou heb je het gevoel dat je vingers eraf vallen, je kunt je nauwelijks bewegen”, zegt Jaques. “En als het warm is, heb je soms het gevoel dat je flauwvalt.”

Jakes sloot zich aan bij tientallen andere boeren uit Arizona, Californië, Idaho, Michigan en Georgia die de afgelopen maanden hebben gelobbyd bij wetgevers op Capitol Hill – velen namens hun familieleden die geen papieren hebben.

“In het begin had ik mijn DACA niet, ik had mijn wettelijke status niet. Ik moest op het veld werken om mijn moeder te helpen huur, rekeningen en schoolpersoneel te betalen”, zegt Jaques, die nu diplomaat is. Rechtsbescherming zijn ouders niet. “Mijn ouders en veel mensen in mijn gemeenschap hebben verandering nodig. Dit is een echt beroep, een echte baan. Boeren voeden het land.”

Ze ontmoetten tientallen leden van het Congres en hun staf, en zelfs minister van Arbeid Marty Walsh, en hoopten de lobbyisten van Washington te overtuigen om boeren arbeidsbescherming en een weg naar legalisatie te bieden.

Volgens het ministerie van Landbouw heeft bijna de helft van de landbouwarbeiders geen papieren. Voorstanders zoals Jaques zeggen dat de wettelijke status arbeid beschermt en arbeiders kan aanmoedigen om zich uit te spreken over geweld op de werkvloer zonder bang te hoeven zijn voor deportatie.

United Farm Workers voerden eveneens aan dat de maatregel H-2A-visumwerkers arbeidsbescherming zou bieden die ze momenteel niet krijgen, en een noodzakelijke weg zou bieden naar een legale status voor boeren die al in de Verenigde Staten wonen en vaak jarenlang op dezelfde boerderijen werken. .

Toch bekritiseerden andere voorstanders van arbeid de maatregel en zeiden dat een dergelijk pad afhankelijk zou zijn van jarenlange landbouwarbeid.

Landbouw en voedseleconomie liggen op tafel

Fabrikanten waarschuwen dat zonder oplossing de arbeidskosten zullen stijgen en de beschikbaarheid zal afnemen, waardoor de delicate voedselvoorzieningsketen als geheel in gevaar komt.

Voorstanders van boeren zeggen dat kleine en regionale boeren het grootste risico lopen.

“Ze kunnen de kosten gewoon niet betalen en hebben geen keus. Er is geen binnenlands aanbod van arbeidskrachten om het arbeidstekort op te vullen dat ze nodig hebben”, zegt Dave Pullia, president van Western Growers. “En dat betekent dat H-2A de enige optie is – of, als dat niet gebeurt, zullen ze de productie moeten verminderen en naar andere kansen moeten zoeken.”

Pullia voegde eraan toe dat dit betekent dat kleine en middelgrote boeren zich beginnen te consolideren in grotere bedrijven.

Robert Sakata kan binnenkort voor een dergelijke keuze komen te staan ​​op zijn boerderij in Brighton, Colo. Hij had ooit een bedrijf van 5000 hectare dat in de zomer tot 500 arbeiders inhuurde om groenten te oogsten. Sakata heeft nu een boerderij van 2500 hectare die afhankelijk is van 15 seizoensarbeiders die werken aan de tarwe- en maïsgewassen. Hij kon het aantal arbeiders dat nodig was voor zijn grote groentebedrijf niet op peil houden.

“Ik denk dat er meer operaties zoals de onze zullen zijn die ervoor kiezen om te zeggen: ‘We kunnen dit financieel niet doen’,” zei Sakata.

Boeren met “het hele jaar door” activiteiten, zoals melkveehouders en varkenshouders, hebben jarenlang gelobbyd bij het Congres voor toegang tot H-2A-visumwerkers, die momenteel alleen beschikbaar zijn voor tijdelijke of seizoensgebonden operaties.

“We hebben een aanhoudend tekort aan arbeidskrachten, we hebben grotendeels in het buitenland geboren arbeidskrachten en we hebben geen toegang tot het visumprogramma dat andere industriële sectoren wel hebben”, zegt Rick Naerbut, uitvoerend directeur van de Idaho Dairy Association. die voorstander was van de wetgeving. “En dat zet ons dus in het nadeel bij het proberen om arbeiders te krijgen.”

Ongeveer 90% van de zuivelsector in Idaho bestaat uit arbeiders zonder papieren, zei Naerbutt, en hij schat dat het arbeidstekort op boerderijen tussen de 10 en 20% ligt.

De loonkosten zijn een extra zorg voor boeren die de mislukte wetgeving probeerde aan te pakken. Het voorstel zou de minimumlooneis tijdelijk bevriezen, die door leiders in de sector vaak als te hoog wordt bekritiseerd.

De American Immigrant Business Coalition, die het wetsvoorstel steunt, beweert dat boeren tienduizenden dollars kunnen besparen met slechts één jaar bevroren loon.

Samen drijven hoge arbeidskosten en een tekort aan arbeidskrachten de voedselprijzen op, betoogt Naerebout.

“Onze voedselzekerheid in dit land is volledig afhankelijk van de beroepsbevolking die hier zonder status is. En zonder dat kunnen we niet overleven”, zei Nerabout. “En dat lijkt, om welke reden dan ook, niet het soort stimulans te creëren dat je denkt dat het zou kunnen zijn bij het oplossen van dit probleem.”