LUMPKIN, Georgia – In oktober waarschuwde Yibran Ramirez-Cecena het personeel van het Stewart Detention Center niet over zijn hoest en loopneus. Ramirez-Cesena, die sinds mei vastzit in een detentiecentrum voor immigranten in het zuidwesten van Georgië, had zijn symptomen verborgen, uit angst dat hij in isolatie zou worden geplaatst als hij positief zou testen op covid-19.
“Eerlijk gezegd wilde ik geen 10 dagen alleen in een kamer doorbrengen – ze noemen het het gat”, zei Ramirez-Cesena. Hij wordt vastgehouden in het centrum terwijl hij wacht om te horen of hij naar Mexico zal worden gedeporteerd of in de Verenigde Staten kan blijven, waar hij al meer dan twee decennia woont.
Kort voordat Ramirez-Cesena ziek werd, wezen de Amerikaanse immigratie- en douanehandhavingsfunctionarissen in de faciliteit zijn verzoek om medische vrijstelling af. Hij is hiv-positief, wat op de lijst van de Centers for Disease Control and Prevention staat met aandoeningen waardoor iemand meer kans loopt om ernstig ziek te worden door covid.
Nu hij de derde pandemische winter ingaat, bidt hij dat hij tijdens zijn detentie geen covid oploopt. “Het is nog steeds eng,” zei hij.
In het hele land is de kans op het ontwikkelen van een ernstige ziekte of overlijden door covid afgenomen als gevolg van bijgewerkte boostervaccins, thuistests en therapieën. De meeste mensen kunnen de risico’s van het bijwonen van bijeenkomsten of reizen inschatten. Maar voor de ongeveer 30.000 mensen die in de buurt wonen in het netwerk van immigratiefaciliteiten van het land, blijft covid een constante bedreiging.
ICE heeft in november zijn pandemische richtlijnen bijgewerkt. Maar volgens gedetineerden, belangengroepen en interne rapporten van de federale overheid hebben de faciliteiten eerdere aanbevelingen genegeerd om maskers en beschermende uitrusting te gebruiken, tests en vaccins te verstrekken en isolatie voor quarantaine te vermijden.
Volgens de pandemische protocollen van ICE moet covid-isolatie die wordt gebruikt om andere gedetineerden tegen ziekte te beschermen, gescheiden zijn van disciplinaire segregatie. Het bureau reageerde niet op beschuldigingen dat de faciliteiten isolatiegebieden gebruikten om gedetineerden te isoleren die positief testten op covid, maar zei in een verklaring aan KHN dat gedetineerden in een “enkele medische kamer” of “medische isolatie voor luchtdruppelinfectiekamer” worden geplaatst. ‘ wanneer beschikbaar.
De medische zorg in detentiecentra voor immigranten was al voor de pandemie ontoereikend. Toen, in september, verloren medisch kwetsbare mensen in ICE-detentiecentra een bron van bescherming met het verstrijken van een gerechtelijk bevel dat federale immigratieambtenaren verplichtte te overwegen gedetineerden vrij te laten die het risico liepen op COVID.
Het bureau heeft “het beschermen van mensen in hechtenis tegen covid volledig opgegeven”, zegt Zoe Bowman, toezichthoudend advocaat bij Las Americas Immigrant Advocacy Center in El Paso, Texas.
Het gebruik van immigratiedetentie in het land explodeerde eind jaren negentig en nam nog meer toe na de oprichting van ICE in 2003. Detentiefaciliteiten – bestaande uit ongeveer 200 privécomplexen die worden beheerd door ICE-faciliteiten, lokale gevangenissen en gevangenissen verspreid over het hele land – houden volwassenen vast die zijn geen Amerikaans staatsburger terwijl ze strijden of wachten op uitzetting. De gemiddelde verblijfsduur in het federale fiscale jaar 2022 was volgens het bureau ongeveer 22 dagen. Voorvechters van immigranten hebben lang betoogd dat mensen niet mogen worden vastgehouden en in plaats daarvan in gemeenschappen moeten kunnen leven.
Het Stewart Detention Center, een enorm complex omgeven door rijen prikkeldraad in de bossen van Lumpkin, heeft een van de grootste gevangenenpopulaties van het land. Sinds het begin van de pandemie zijn vier mensen in hechtenis van het centrum overleden aan Covid – het hoogste aantal geregistreerde sterfgevallen als gevolg van Covid in alle detentiecentra.
Toen immigratieambtenaren Cipriano Alvarez-Chavez in augustus 2020 overbrachten naar het Stewart Center, vertrouwde hij nog steeds op het masker dat hij droeg nadat hij in juli uit de federale gevangenis was vrijgelaten, aldus zijn dochter, Martha Chavez.
Tien dagen later werd de 63-jarige overlevende van het lymfoom naar een ziekenhuis in Columbus gebracht, 65 kilometer verderop, waar hij volgens zijn overlijdensrapport positief testte op covid. Hij stierf nadat hij meer dan een maand aan de beademing had gelegen.
“Het was pure verwaarlozing”, zei zijn dochter. Zijn dood “verbrijzelde onze wereld”.
Twee jaar na de dood van Alvarez-Chavez zeiden belangenbehartigers en gedetineerdengroepen dat ICE niet genoeg heeft gedaan om gedetineerden te beschermen tegen covid, een situatie die consistent is met de geschiedenis van de faciliteit van slechte medische zorg en gebrek aan sanitaire voorzieningen. “Het is ontmoedigend om te zien dat hoe erg de dingen ook worden, ze niet veranderen”, zegt Dr. Amy Zeidan, een assistent-professor aan de Emory University School of Medicine die de medische dossiers van gedetineerden beoordeelt en medische onderzoeken uitvoert van mensen die een toevluchtsoord zoeken.
Een tweeledig onderzoek door de Senaat onthulde in november dat vrouwen in het detentiecentrum van Irwin County in Georgië “schijnen te zijn onderworpen aan buitensporige, invasieve en vaak onnodige gynaecologische procedures”. In het verwerkingscentrum van Folkestone, eveneens in Georgië, reageerde ICE niet tijdig op medische verzoeken, ontbrak het aan adequate geestelijke gezondheidszorg en voldeed het niet aan de basishygiënenormen, waaronder werkende toiletten, volgens een rapport van juni van het ministerie van Binnenlandse Zaken het kantoor van de Chief Security Inspector werkt. En een klacht van juli ingediend door een belangenbehartigingsgroep beweert dat een verpleegster in het Stewart Center vier vrouwen seksueel heeft misbruikt.
ICE verdedigde zijn medische zorg in een verklaring per e-mail en zei dat het jaarlijks meer dan $ 315 miljoen uitgeeft aan gezondheidszorg en zorgt voor de levering van noodzakelijke en uitgebreide medische diensten.
Toch zijn veel faciliteiten onderbezet en slecht toegerust om te voorzien in de langdurige medische behoeften van de grote gedetineerdenpopulatie, zei Zeidan. Vertraagde zorg komt vaak voor, speciale zorg is bijna onbestaande en de toegang tot therapieën is beperkt, zei ze. Covid-zorg is niet anders.
In haar covid-protocollen beveelt ICE het gebruik van monoklonale antilichamen aan, die het immuunsysteem helpen effectiever op covid te reageren, voor behandeling. Maar het herkent geen van de andere door de CDC aanbevolen behandelingen, waaronder antivirale middelen zoals Paxlovid, die ziekenhuisopnames en sterfgevallen onder covid-patiënten kunnen verminderen.
“Al tientallen jaren heeft ICE bewezen niet in staat en onwillig te zijn om de gezondheid en veiligheid van de mensen in haar hechtenis te waarborgen”, zegt Sophia Cazzini, directeur van gemeenschapsbewaking en belangenbehartiging bij Freedom for Immigrants, een belangenbehartigingsgroep. “Covid-19 heeft deze gruwelijke realiteit alleen maar verergerd.”
Elf mensen zijn overleden aan covid in ICE-hechtenis. Maar dit aantal is misschien een onderschatting; Voorstanders van gedetineerden hebben de dienst ervan beschuldigd mensen vrij te laten of ze te deporteren als ze ernstig ziek zijn, als een manier om de sterftecijfers te onderdrukken.
Volgens een artikel in mei in de Los Angeles Times werd Johanna Medina Leon vier dagen voor de pandemie vrijgelaten uit ICE-hechtenis. Ze zag een dokter ongeveer zes weken na haar eerste verzoek, aldus het artikel, maar ICE bespoedigde haar vrijlating slechts enkele uren nadat haar toestand nijpend werd.
Dit najaar hebben gedetineerden die in faciliteiten in het hele land worden vastgehouden, de detentiehotline van Freedom for Immigrants gebeld om te klagen over de COVID-omstandigheden, die per instelling verschillen, zei Cazzini. “Zelfs in dezelfde faciliteit kan het van week tot week veranderen”, zei ze.
Veel mensen die positief zijn getest op covid worden volgens Cazzini in dezelfde cellen vastgehouden als mensen die negatief hebben getest, ook mensen die medisch kwetsbaar zijn. De groep ondervroeg deze zomer 89 mensen via haar hotline en ontdekte dat ongeveer 30 procent van de ondervraagden problemen had om toegang te krijgen tot vaccins in hechtenis.
Ramirez-Cesena zei dat hem was verteld dat hij in aanmerking kwam voor een tweede Covid-boosterprik, maar dat hij die pas in december had gekregen. Een gedetineerde in het Moshannon Valley Processing Center in Pennsylvania zei dat een bewaker mocht communiceren met gedetineerden terwijl ze zichtbaar ziek waren, zei Britney Bringes, asielprogrammacoördinator bij Doctors for Human Rights, die de faciliteit dit najaar bezocht.
Het gerechtelijk bevel dat ICE verplicht om te overwegen mensen vrij te laten die het risico lopen op COVID, heeft gedetineerden met ernstige medische aandoeningen geholpen, aldus advocaten. Onder het bevel heeft ICE in twee jaar tijd ongeveer 60.000 medisch kwetsbare gedetineerden vrijgelaten, zei Susan Myers, een senior advocaat bij het Southern Poverty Law Center, een van de belangengroepen die hielpen bij het indienen van de rechtszaak die leidde tot het gerechtelijk bevel.
ICE zei in een verklaring dat het covid-risicofactoren nog steeds als reden voor vrijlating zal beschouwen. Maar advocaten zeiden dat ICE-faciliteiten vaak niet voldeden aan het gerechtelijk bevel toen het van kracht was.
Vorig jaar wees ICE het verzoek van Ricardo Chambers om vrijlating uit het Stewart Detention Center af. Chambers, die 40 jaar oud is, lijdt aan ernstige psychiatrische aandoeningen die volgens het gerechtelijk bevel als een risicofactor worden beschouwd. Hij heeft ook moeite met ademhalen en stikt in zijn slaap, het resultaat van een neusblessure die hij opliep bij een mishandeling voordat hij in hechtenis werd genomen. In de twee jaar dat het in bewaring is geweest, is het nog steeds niet gerepareerd.
Hij heeft klachten ingediend over de Covid-protocollen van Stewart, waaronder overvolle omstandigheden en het onvermogen van het personeel om maskers of andere beschermende uitrusting te dragen. Door zijn vrijlating te ontkennen, zei ICE dat Chambers een bedreiging vormde voor de openbare veiligheid vanwege zijn strafblad, aldus zijn advocaat, Erin Argueta, hoofdadvocaat bij het Southeast Immigrant Freedom Initiative-kantoor in het Southern Poverty Law Centre in Lumpkin. Chambers heeft gevangenisstraf uitgezeten voor zijn strafrechtelijke veroordelingen, zei ze, en heeft familie in New York die hem zou opnemen.
Eerder dit jaar werd hij ongeveer 10 dagen naar isolatie gestuurd nadat hij positief had getest op Covid, zei hij. Maar Chambers, die vecht tegen een uitzettingsbevel naar Jamaica, zei dat zijn covid-ervaring niet anders is dan andere keren dat hij in eenzame opsluiting zat.
“Je wordt behandeld als een dier, opgesloten in een kooi en buiten jouw schuld”, zei Chambers.