Jenna Eisenhart bracht bijna zes jaar door als gediplomeerd therapeut in Colorado voordat ze besloot te verhuizen naar een plaats met een grotere behoefte aan haar diensten. Ze deed onderzoek naar plattelandsstaten die te kampen hadden met een tekort aan gedragstherapeuten en aanvaardde in januari 2018 een baan als hoofdklinisch eerstelijnszorgtherapeut in het Shodair Children’s Hospital in Helena, Montana.
Maar ze kon niet meteen aan haar nieuwe baan beginnen omdat overheidsfunctionarissen haar aanvraag voor een vergunning om in Montana te oefenen afwezen omdat haar masterprogramma slechts 48 studiepunten vereiste in plaats van 60.
Eisenhart gaf bijna $ 7.000 uit om 12 extra credits te verdienen om aan de vereiste te voldoen, iets wat ze erkende dat niet elke provider zou kunnen of willen doen.
“Ik kom hier als gediplomeerd therapeut om diensten te verlenen die Montana hard nodig heeft, en jij zegt, nee, je bent onderontwikkeld, terwijl dat eigenlijk niet waar is”, zei Eisenhart, nu directeur klinische diensten van Shodair. “Het gaf me een ongewenst gevoel.”
De moeilijkheden van Eisenhart zijn een voorbeeld van de problemen die gezondheidswerkers kunnen hebben bij het verkrijgen van een vergunning om in Montana te oefenen. Staatswetgevers overwegen voorstellen om het voor professionals met buitenlandse licenties gemakkelijker te maken om in Montana te werken. De noodzaak om meer werknemers aan te trekken is vooral acuut te midden van de nationale geestelijke gezondheidscrisis en het tekort aan arbeidskrachten, beide verergerd door de Covid-19-pandemie. Maar wetgevers, voorstanders van gedragsgezondheid en aanbieders zeggen dat de behoefte zo groot is dat ze betwijfelen of het verlagen van de barrières voor beoefenaars buiten de staat voldoende zal zijn.
Eén maatregel, House Bill 101, gesponsord door Rep. Jane Gillette en opgesteld door het Interim Committee on Children, Family, Health and Human Services, heeft betrekking op maatschappelijk werkers, professionele counselors, verslavingsadviseurs, huwelijks- en gezinstherapeuten en ondersteuningsspecialisten Peers in Behavioral Health . Hierdoor zou het Department of Labour and Industries deze providers in Montana automatisch een licentie kunnen verlenen als ze aan bepaalde vereisten voldoen, zoals een actieve licentie van een andere staat voor ten minste een jaar en het hebben van de juiste opleiding.
Eisenhart zei dat als het wetsvoorstel in 2018 van kracht was geweest, ze niet door zoveel hoepels had hoeven springen om in Montana te werken.
Een andere, House Bill 152, gesponsord door afgevaardigde Bill Mercer en aangevraagd door het staatsdepartement van Arbeid en Industrie als onderdeel van het “Red Tape Reduction”-initiatief van regering Greg Gianforte, heeft tot doel het vergunningsproces voor alle beroepen te stroomlijnen. , van verpleegkundigen tot vastgoedtaxateurs.
HB 152 is ontworpen om het licentieproces te stroomlijnen voor meer dan 50 beroepen en 150 soorten licenties onder de bevoegdheid van het Arbeidsdepartement, zei Eric Strauss, beheerder van de afdeling arbeidsnormen van het departement, tijdens een hoorzitting van de commissie op 18 januari over het wetsvoorstel.
Vorig jaar ontving de afdeling meer dan 21.300 aanvragen voor beroepslicenties, waarvan de helft afkomstig was van out-of-state professionals, zei Dave Cook, plaatsvervangend beheerder van de afdeling Beroepslicenties. Gezondheidsgerelateerde licenties hebben een nog groter aandeel aanvragers buiten de staat, namelijk 60 procent, zei hij.
HB 152 zou de mobiliteit van licenties verbeteren door een standaard te creëren die de afdeling voor verschillende beroepen gebruikt om te bepalen of licentiehouders buiten de staat gekwalificeerd zijn om in Montana te werken, aldus afdelingsfunctionarissen. Het zou ook een tijdlijn van 30 dagen vaststellen voor het bureau om een vergunning af te geven na ontvangst van een voltooide aanvraag.
“Het helpt een ingenieur, psycholoog, maatschappelijk werker of schoonheidsspecialist die al 20 jaar oefent aan een vergunning zonder een aanvullende opleiding te volgen of een examen af te leggen”, aldus woordvoerster Jessica Nelson van de afdeling.
Hoewel de twee wetsvoorstellen hetzelfde doel hebben, hebben functionarissen van het Labour Department kritiek geuit op het wetsvoorstel van Gillette om gezondheidswerkers een vergunning te geven, omdat het niet ver genoeg gaat om de belemmeringen voor werknemers buiten de staat weg te nemen.
HB 101 “zorgt voor extra licentielasten, waaronder een ingezetenschapsvereiste en een vereiste om te slagen voor een bepaald licentie-examen”, schreef Nelson in een e-mail. “Dit zijn zaken die HB 152 probeert te hervormen.”
Gillette zei dat ze niet denkt dat haar rekening of de rekening van Gianforte alleen het probleem van het personeel in de gezondheidszorg zal oplossen. Om een betekenisvol verschil te maken, zei Gillette, moeten de terugbetalingspercentages van Medicaid-aanbieders hoger zijn.
“Het gaat iets doen, maar het gaat niets oplossen”, zei Gillette, verwijzend naar het stroomlijnen van het licentieproces.
Uit een onderzoek in opdracht van de wetgevende macht van 2021 bleek dat de tarieven van de Medicaid-provider in Montana te laag zijn om de kosten te dekken van veel van degenen die werken met senioren, mensen met een handicap en kinderen en volwassenen met een psychische aandoening.
Uit de studie bleek dat het Medicaid-programma van de staat nu gemiddeld 85 procent van de werkelijke zorgkosten betaalt voor bijvoorbeeld gedragsgezondheidszorg voor volwassenen. Het voorgestelde budget van Gianforte zou die financiering volgend jaar verhogen tot gemiddeld 94 procent van de uitgaven, voordat het weer zou worden verlaagd tot 91 procent. Een begrotingsvoorstel ligt bij wetgevers en om de diensten volledig te financieren, vragen providers hen om de tarieven hoger te verhogen dan de gouverneur had voorgesteld.
Mary Windecker, uitvoerend directeur van de Montana Behavioral Health Alliance, die ernaar streeft om gemeenschapsdiensten toegankelijker te maken voor patiënten, zei dat haar organisatie de interim-commissie heeft aanbevolen om te komen met wat HB 101 werd, maar dat HB 152 verder gaat dan ze hadden kunnen hopen.
Windecker zei dat elk bureau dat haar organisatie vertegenwoordigt een personeelstekort van 25 procent tot 30 procent heeft. Tot 90 procent van de inkomsten van alliantieleden komt uit Medicaid-vergoedingen, zei ze, en dat is niet genoeg. Ze zei dat het versnellen van het vergunningsproces en het verhogen van de tarieven voor Medicaid-aanbieders, volgens een onderzoek dat is geïnitieerd door het Montana Department of Public Health and Human Services, belangrijke strategieën zijn die nodig zijn om aan de vraag naar gedragsgezondheidsdiensten te voldoen.
“We moeten mensen hier aan het werk krijgen”, zei Windecker. “We hebben een enorm tekort aan arbeidskrachten en met de lage terugbetaling van Medicaid is het erg moeilijk voor ons om mensen aan te nemen.”
Volgens de Behavioral Health Council waren er sinds afgelopen april 5.126 actieve aanbieders van gedragsgezondheidszorg in Montana. De Montana-afdeling van de National Alliance on Mental Illness meldde dat 163.000 volwassenen in Montana een psychische aandoening hebben.
Keely Larson is een KHN-medewerker voor het UM Office of Legislative News, een samenwerkingsverband van de University of Montana School of Journalism, de Montana Newspaper Association en Kaiser Health News. Larson is een afgestudeerde student in milieu- en natuurlijke hulpbronnenjournalistiek aan de Universiteit van Montana.
KHN (Kaiser Health News) is een nationale redactiekamer die diepgaande journalistiek over gezondheidskwesties produceert. Samen met beleidsanalyse en peilingen is KHN een van de drie belangrijkste operationele programma’s van KFF (Kaiser Family). KFF is een liefdadigheidsorganisatie zonder winstoogmerk die informatie verstrekt over gezondheidskwesties aan de natie.
GEBRUIK ONZE INHOUD
Dit verhaal mag gratis heruitgegeven worden (details).