Sergens langs de lange, bochtige weg van de evolutie kwam een groep genen samen in een vergaderruimte en besloot dat het waarschijnlijk het meest optimaal zou zijn voor het voortbestaan van de mens als we gedwongen zouden worden om elk geluid om ons heen te allen tijde op te nemen. Zo werd het oor geboren. In tegenstelling tot de ogen van de buren, hebben de oren geen aan/uit-optie. Het is een geweldige veiligheidsfunctie als je in een grot woont omringd door roofdieren, maar het is sindsdien gekaapt door een wereld waar je eerder zult merken dat je probeert te slapen terwijl het autoalarm van je buren om 1 uur ‘s nachts afgaat
De duurzaamheid waarmee we geluid waarnemen, zelfs als we ons er niet van bewust zijn, geeft het een buitengewone plaats in de stroom van informatie die we gebruiken om de wereld om ons heen te begrijpen. Het beïnvloedt ook de wereld in ons: ons emotionele en fysieke welzijn. Tegenwoordig wonen velen van ons bijvoorbeeld in stedelijke gebieden waar de geluiden van verkeer, vliegtuigen, drukke trottoirs, industriële machines en meer worden gecombineerd tot een gezonde salade die niet alleen negatief gecorreleerd is met metingen van mentaal welzijn, maar ook met meer lichamelijke gevolgen voor de gezondheid. Kleinschalige studies hebben verkeerslawaai in verband gebracht met slechtere uitkomsten van kanker en een lager geboortegewicht, en langdurige blootstelling aan lawaai aan mannelijke onvruchtbaarheid. Hoewel veel onderzoeken naar deze overvolle stedelijke soundscapes de effecten van de vaak geassocieerde luchtverontreiniging en andere factoren omvatten, is het algemene bewijs dat wat we horen ons pijn doet sterk genoeg om in een VN-rapport uit 2022 geluidsoverlast op te noemen als een grote bedreiging voor het milieu en de gezondheid. .
Sommige ideeën voor een auditieve toevluchtsoord voor deze constante kakofonie hebben online en in onderzoekskringen grip gekregen. Een daarvan is het beoefenen van bosbaden, of bewuste en zintuiglijke tijd doorbrengen in de natuur. Bij bosbaden worden alle zintuigen betrokken, en de auditieve elementen van de beoefening zijn de sleutel tot het genezende potentieel – net als de afwezigheid van de meer gebruikelijke moderne geluiden, die op zichzelf verre van neutraal zijn.
Chorong Song, een assistent-professor aan de Kongju National University in Zuid-Korea, ziet de klinische aanpassing van bosbaden en natuurtherapie als een reactie op de eigen segregatie van mensen van de natuurlijke wereld. “Minder dan 0,01% van onze geschiedenis is doorgebracht in een moderne omgeving”, legde ze uit. “Het verschil tussen de natuurlijke omgeving en de sterk verstedelijkte en door de mens gemaakte omgeving is waarschijnlijk de belangrijkste oorzaak van de ‘staat van stress’ bij de moderne mens.” Het meeste onderzoek naar natuurtherapie suggereert vergelijkbare evolutionaire redenen voor ons schijnbaar aangeboren vermogen om gekalmeerd te worden door het buitenleven.
In 2019 werkte Song aan een onderzoek waarbij deelnemers hoogwaardige audio van bos- en stadsgeluiden werden afgespeeld, waarbij een Japanse rivierbedding en een kruispunt in Tokio werden opgesplitst in inputs met één gevoel. Haar team ontdekte dat bosgeluiden niet alleen leidden tot zelfgerapporteerde gevoelens van comfort, maar ook tot een lagere hartslag en andere fysiologische indicatoren van ontspanning. Het onderzoeken van specifieke natuurlijke geluiden, zoals vogelgezang of watergeluiden, waardoor het moeilijk is om te bevestigen hoe en of ze onafhankelijk waardevol zijn. Uit een afzonderlijke studie uit oktober bleek dat het zien en horen van vogels leidde tot een eendaagse toename van zelfgerapporteerde metingen van welzijn en positieve stemming voor zowel gezonde deelnemers als mensen met een depressie. Watergeluiden lijken ondertussen veelbelovend voor stedenbouwkundigen en ontwikkelaars die de effecten van lawaaierige steden willen verzachten.
Je soundscape samenstellen
Er zijn enkele aspecten van onze individuele soundscapes die we kunnen beheersen, waar we ook wonen. Van muziek is bijvoorbeeld aangetoond dat het het emotionele welzijn beïnvloedt. Iedereen die een breuk of verlies heeft meegemaakt, weet hoe moeilijk en/of louterend het kan zijn om een Sad Playlist aan te zetten (we weten dat je er een hebt) en jezelf te verliezen in lyrische wanhoop. Maar de subtiliteiten van de compositie roepen vaak de meeste emoties op. Terwijl songteksten bewuster worden geïnterpreteerd door je werkgeheugen – hetzelfde aspect van de geest dat je zou kunnen gebruiken bij het lezen van een gedicht – worden de instrumentale elementen van een lied automatisch door de hersenen op mysterieuzere manieren gedecodeerd. Experts hebben een handige vergelijking bedacht om uit te leggen wat we weten: ons vermogen om een reeks aantekeningen te volgen en er betekenis uit te halen, wordt bepaald door dezelfde neurale mechanismen die ervoor zorgen dat de pagina’s van een flipbook eruit zien als naadloze animatie.
Een muzikaal arrangement kan veel mogelijke emotie-opwekkende kenmerken bevatten. Toonsoort, toonhoogte, ritme, melodie: de hersenen zoeken naar patronen met behulp van deze en andere elementen, en meten ze tegen onze ervaring en begrip om te bepalen wat ze zouden kunnen betekenen. De emotionele resultaten van dit proces kunnen sterk verschillen van persoon tot persoon, van cultuur tot cultuur en zelfs van tijdperk tot tijdperk.
Sommige onderzoeken naar muziek en emoties laten echter enkele consistenties zien over onze relatie met geluid. Uit een onderzoek uit 2017 bleek dat mensen die zich verdrietig of gelukkig voelden tijdens het luisteren naar bepaalde instrumentale liedjes, die emoties dieper voelden als ze alleen naar de muziek luisterden. De auteurs van het onderzoek suggereren dat aandacht en ontvankelijkheid belangrijke bemiddelaars zijn van onze emotionele reacties op geluid. Dit is een concept dat is uitgebreid door onderzoekers zoals Tamara Goldsby, die op geluid gebaseerde therapeutische praktijken bestudeert. Goldsby is een expert en pleitbezorger van sound bathing, de praktijk van het gebruik van geselecteerde, resonerende en repetitieve geluiden voor therapeutische doeleinden.
Klankbaden gebruiken voornamelijk een instrument dat gewoonlijk een Tibetaanse klankschaal wordt genoemd (wat, zoals historici opmerken, niet echt van Tibetaanse oorsprong is, maar eerder een gemythologiseerde Amerikaanse uitvinding). De kommen zijn van metaal en soms gekleurd, en wanneer ze met een hamer worden gewreven, worden verschillende hoogten verkregen, afhankelijk van hun grootte. In sessies met zijn patiënten gebruikte Goldsby de schalen samen met andere vibrerende instrumenten zoals de gong en de didgeridoo.
Door middel van trillingen zorgt geluid op bepaalde frequenties voor een heldere somatische beleving. Soms is het niet zo prettig als wanneer je tijdens een vol concert te dicht bij de versterker van de bassist staat en het voelt alsof je botten proberen te ontsnappen. Bij meer gecontroleerde doses kan het prettig en ontspannend aanvoelen, alsof je met een spinnende kat op je borst ligt.
Sommige onderzoeken tonen aan dat meditatie- of mindfulness-sessies met klankschalen de hartslag en de bloeddruk effectiever helpen vertragen dan praktijken waarbij stilte betrokken is. En in tegenstelling tot de meeste op muziek en instrumenten gebaseerde therapieën, zijn alle voordelen van vibroakoestiek beschikbaar voor leden van de dovengemeenschap.
Maar veel van het onderzoek naar gezond baden is te sterk afhankelijk van zelfgerapporteerde kwaliteitsmaatregelen, die Goldsby toeschrijft aan een gebrek aan financiering. Onderzoek op het volgende niveau zal nog veel fundamentele vragen over sound bathing moeten beantwoorden die nog niet zijn gesteld met grote steekproeven; namelijk, wat kan het echt doen? Momenteel is een dominante theorie dat vibro-akoestiek de luisteraar naar diepere hersengolftoestanden kan leiden (zoals die optreden tijdens de slaap), veroorzaakt door de fysieke bewegingen van de geluidsgolven of door herhaalde afwisselingen van de geluiden van verschillende frequenties, een formaat dat bekend staat als binaurale beats.
Binaurale beats zijn auditieve illusies – de oorversie van het staren naar een zwarte stip in het midden van het scherm en het zien van een kleur die er niet echt is. De hoofdtelefoon speelt tegelijkertijd twee verschillende laagfrequente geluiden af, één in elk oor. De hersenen, die altijd gek zijn geweest op patronen en orde, proberen de twee geluiden met elkaar te verzoenen en overtuigen zichzelf zo dat ze een derde geluid horen op een frequentie die overeenkomt met het verschil in frequentie tussen de twee oorspronkelijke geluiden. Er zijn sterke aanwijzingen dat het luisteren naar binaurale beats bepaalde hersengolven kan verbeteren, de elektrische activiteit kan verhogen en kan leiden tot neurale voordelen. Bij verschillende gebruikte frequenties vertonen binaurale beats kleine maar merkbare effecten op het werkgeheugen, creativiteit, aandacht, verminderde stress en zelfs slaap. Als je ooit naar meditatieliedjes hebt geluisterd, ben je misschien binaurale beats tegengekomen zonder het te merken.
Een van de beroemdste nummers die binaurale beats gebruiken, is “Weightless”, het wetenschappelijk gecreëerde “meest ontspannende nummer ter wereld”. Het acht minuten durende deuntje, dat klinkt als luxe spa-muziek, haalde de krantenkoppen vanwege de kloppende, aanhoudende beat die onder de onderliggende eb en vloed van het nummer lag, en het feit dat het Britse opnametrio Marconi Union het schreef met de hulp van een geluidstherapeut. Meer dan tien jaar later, in april 2022, bevestigde extern onderzoek de beweringen van de makers dat alleen al het luisteren naar het nummer iemands hartslag zou kunnen vertragen.
Geluid zal altijd zijn grenzen hebben, maar groeiend bewijs wijst op een toekomst waarin het een rol zal spelen bij de behandeling van tinnitus, dementie, pijn en meer. Maar er zijn meer redenen dan ziektepreventie om de balans op te maken van hoe uw persoonlijke soundscape u (en uw geluk) nu kan beïnvloeden. Geluidsoverlast is een probleem voor de volksgezondheid dat experts met moeite proberen op te lossen, en het is niet altijd realistisch of verstandig om 24/7 een hoofdtelefoon met ruisonderdrukking te dragen. In plaats van je zorgen te maken over een druk woon-werkverkeer of een kakofonie supermarkt, kun je nadenken over hoe je geluid kunt gebruiken in ruimtes waar je controle over hebt, hoe klein ook. Misschien betekent dat dat je tijdens het koken zachte muziek aanzet in plaats van een podcast. Misschien betekent dat een lunchreisje naar het kantoortoilet om je ogen te sluiten en wat vogelgeluiden te maken. Misschien betekent het zelfs troost vinden in de meest vreemde geluidsomgeving van allemaal: stilte.
Meer must-reads van TIME