Zolang ik me kan herinneren, ben ik dat geweest die vriend— iedereen die van mei tot november op alle openluchtavonden is uitgenodigd. Het is niet omdat ik de beste desserts maak, ook al maak ik ze. Het is omdat, met mij in de buurt, de schoenen uit kunnen en de DEET in de schede kan blijven – niemand anders hoeft bang te zijn voor zijn bloed als de muggen allemaal bezig zijn me te bijten.
Er zijn veel verklaringen waarom mensen zoals ik niet kunnen stoppen met gefilterd te worden: bloedgroep, dieet, de specifieke funk van de zuren die uit onze huid komen. Muggen zijn niets meer dan deskundige snuffelaars, die in de loop van millennia zijn geëvolueerd om de vele emissies van het lichaam te detecteren, inclusief de koolstofdioxide die we uitademen en de warmte die we uitstralen.
Maar door je alleen te concentreren op het verlangen van een mug naar vlees, laat je een heel hoofdstuk achter in de sage van het vinden van de geur van parasieten die ‘algemeen over het hoofd worden gezien’, vertelde Clément Vinauger, een chemisch ecoloog bij Virginia Tech, me. Muggen zijn alleseters, afgestemd op het opsnuiven van bloed EN installaties. En tegenwoordig ruiken de meeste mensen, vooral die in de westerse wereld, een beetje naar beide, dankzij alle bloemige en citrusachtige lotions en drankjes die velen van ons op ons muskusachtige vlees smeren.
Die mengelmoes van geuren, ontdekten Vinauger en zijn collega’s, is misschien een onderschat onderdeel van wat mensen zoals ik zo verdomd lekker laat ruiken voor parasieten. De bevindingen komen uit een kleine studie met slechts vijf vrijwilligers, vier merken zeep en één soort mug, en moeten nog buiten het laboratorium worden bevestigd. Maar ze herinneren ons eraan dat, hoe goed of slecht sommigen van ons ook van nature naar een mug ruiken, insecten ons zien als diverse voedingssmorgasbords, niet alleen ons dierlijke zelf.
Onderzoekers weten ook al een tijdje dat “alles wat we op onze huid gebruiken, het gedrag of de aantrekkingskracht van muggen op ons zal beïnvloeden”, zegt Ali Afify, een muggenonderzoeker aan de Drexel University. Dit omvat plantenextracten, waaronder chemicaliën zoals citronella en limoneen, waarvan is aangetoond dat ze in sommige gevallen bloedzuigende insecten afstoten. Iets over het samen tegenkomen van bloemen en fauna lijkt muggen voor de gek te houden, alsof ze “een organisme zien dat niet bestaat”, zegt Baldwyn Torto, een chemisch ecoloog en muggenexpert bij het International Centre for Insect Physiology and Ecology. Vrouwtjesmuggen, de enige die steken, brengen immers hun leven door met het zoeken naar nectar en het jagen op bloed, maar nooit beide tegelijk. Dat is een deel van de reden waarom Vinauger aanvankelijk dacht dat de zeep muggen zou kunnen afschrikken om naar binnen te vliegen voor een slokje.
Het verhaal werd uiteindelijk een beetje ingewikkelder. De onderzoekers, geleid door Morgen VanderGiessen en Anaïs Tallon, verzamelden chemicaliën uit de armen van hun vrijwilligers – de ene was geschrobd met zeep, de andere was aromatisch blootgelegd – en bood ze aan de muggen aan. Eén bodywash, een naar kokosnoot en vanille ruikend nummer gemaakt door Native, leek een deel van de mensen minder smakelijk te maken, waarschijnlijk gedeeltelijk, vertelde Vinauger me, omdat muggen en andere insecten zijn Niet in kokosnoot. (Naar behoren genoteerd.) Maar twee andere schoonmakers, gemaakt door Dove en Simple Truth, botsten op de aantrekkelijkheid van veel van hun vrijwilligers, ook al bevatten alle zepen in het onderzoek veel limoneen. (Geen van de fabrikanten van de lichaamswassingen die in het onderzoek werden gebruikt, reageerde op een verzoek om commentaar.)
Geen enkel product was een universele lokstof of afweermiddel, wat waarschijnlijk meer over ons zegt dan body wash. Een overvloed aan levensstijlkeuzes en omgevingsinvloeden kan iemands unieke geurprofiel veranderen; zelfs identieke tweelingen, vertelde Torto me, ruiken niet hetzelfde voor een rondsluipende mug. Zeepachtig of niet, sommige mensen blijven koppig magnetisch voor muggen; anderen zullen hen blijven walgen. Dat maakt het “moeilijk om te zeggen: ‘Hé, deze zeep zal je echt aantrekkelijk maken’ of ‘Die zeep zal de muggen volledig van je af houden'”, zegt Seyed Mahmood Nikbakht Zadeh, een chemisch ecoloog en medisch entomoloog bij CSU San Bernardino, die niet betrokken is bij het onderzoek. Bovendien is zeep niet het enige geparfumeerde product dat mensen gebruiken: welke verleidelijke ingrediënten je body wash ook mag bevatten, vertelde Tallon me, het kan gemakkelijk worden geneutraliseerd door de inhoud van je lotion of deodorant.
Het doel van de studie is niet om een bepaald product te demoniseren of te verheerlijken, vooral gezien het aantal geteste zepen en hoeveel factoren het reukprofiel van elk individu bepalen. De vijf vrijwilligers in het onderzoek kunnen onmogelijk het volledige scala aan interacties tussen mens en zeep vastleggen, hoewel de onderzoekers hopen hun bevindingen uit te breiden met veel vervolgonderzoeken. “Ik zou niet willen dat het publiek gealarmeerd wordt door het soort zeep dat ze gebruiken,” vertelde Torto me.
Maar alleen al weten dat producten voor persoonlijke verzorging de aantrekkelijkheid van een persoon kunnen veranderen, zou tot verder onderzoek kunnen leiden. Wetenschappers zouden beter aas kunnen ontwerpen om skeeters van ons weg te lokken, of een nieuwe generatie insectenwerende middelen kunnen ontwikkelen met zachte plantaardige ingrediënten die al in onze zepen zitten. “DEET is heel efficiënt, maar het is een chemische stof die plastic oplost,” vertelde Vinauger me. “Kunnen we het beter doen?”
De onderzoekers achter de studie proberen het al. Na analyse van de specifieke chemicaliën in elk van de zepen die ze testten, mengden ze enkele van de meest verleidelijke en aversieve stoffen in twee nieuwe brouwsels – een bloemige en fruitige lokstof en een schadelijker afweermiddel – en boden ze aan de insecten aan. Het afweermiddel was “ongeveer net zo sterk als het aanbrengen van DEET op je huid”, vertelde Vinauger me, “maar het komt allemaal van die zeepchemicaliën.”
Wat echter nog steeds niet duidelijk is, is hoe lang die afstotende krachten duren. De meeste mensen redden het niet meer dan één dagelijkse scrub; ondertussen “zijn de geuren die uit je poriën komen doorlopend uitgaan, dus op de lange termijn zouden die het kunnen winnen”, zegt Maria Elena De Obaldia, een neurogeneticus die eerder de aantrekkingskracht van muggen bestudeerde aan de Rockefeller University. En het is veel minder praktisch om iemand om de paar uur te vragen om te douchen dan om simpelweg opnieuw insectenspray aanbrengen.
Ik ben zeker niet klaar om mijn muggenmagnetisme de schuld te geven van mijn bubbelbad (dat, voor wat het waard is, een hoeveelheid van “kokosnootreiniger”) of iets anders in mijn hygiënerepertoire. Een deel van het probleem ligt ongetwijfeld alleen aan mij, de lekkerste van alle stukjes mensenvlees. Maar de volgende keer dat ik iets geparfumeerd koop, weet ik tenminste dat wat er uit dat product komt, niet alleen voor mij is. Een of andere parasiet vangt ergens altijd een ronddwalende geur op.