Na meer dan een jaar constant gepest te zijn op de middelbare school, vond Jennifer een bondgenoot in een onverwachte persoon die hielp een einde te maken aan haar kwelling.
Mascotte/Getty Images/Mascot
Onderschrift verbergen
Onderschrift wisselen
Mascotte/Getty Images/Mascot
Na meer dan een jaar constant gepest te zijn op de middelbare school, vond Jennifer een bondgenoot in een onverwachte persoon die hielp een einde te maken aan haar kwelling.
Mascotte/Getty Images/Mascot
Dit verhaal maakt deel uit van de My Unsung Hero-serie van het Hidden Brain-team, over mensen wiens vriendelijkheid een blijvende indruk op anderen achterlaat.
De middelbare school is voor velen van ons een moeilijke tijd in het leven. En het kan aanvoelen als het einde van de wereld als je het doelwit bent van de gemene meisjes op school.
Jennifer kende dat gevoel maar al te goed. We houden zijn achternaam op zijn verzoek achter om zijn privacy te beschermen. Toen hij op de middelbare school zat, werd hij vaak geplaagd door andere kinderen. Zijn klasgenoten lachten om zijn sociale onhandigheid en ouderwetse kleding. Toen escaleerde het pesten naar een geheel nieuw niveau in de zevende klas toen drie meisjes zich bijna elke dag op Jennifer begonnen te richten.
“Ze zouden aan het einde van de les in de gang op me wachten, zodat ze me meteen konden pesten”, zei Jennifer. “Ze zouden me in het nauw drijven in dit deel van de school dat de loting wordt genoemd, waar ze een ring om me heen zouden vormen en me zouden misbruiken.”
Jennifer wist niet wat ze moest doen om zichzelf te beschermen. Dus herhaalde hij gewoon wat de meisjes hem vertelden.
Dus zouden ze zeggen: “Je bent een dwaas.” En ik zou zeggen: “Nee, je bent dom.” En dan zouden ze zeggen: “Je bent lelijk.” En ik zou zeggen: ‘Nee, je bent lelijk’, ‘herinnerde Jennifer zich.
De rest van het academiejaar ging zo door. Jennifers cijfers leden eronder. De meeste dagen huilde ze op weg naar huis van school in de bus en probeerde ze zichzelf bij elkaar te krijgen zodat haar moeder niet zou weten wat er aan de hand was. Tijdens de zomer tussen de zevende en de achtste klas kwam de leider van de groep die het op hem had gemunt op tragische wijze om het leven bij een auto-ongeluk.
“Hoewel ik zoiets nooit bij een van hen wilde hebben, wilde ik gewoon dat ze me niet meer pesten. Ik had enige hoop dat dit zou kunnen betekenen dat de achtste klas anders zou kunnen zijn,” zei Jennifer.
Die hoop duurde slechts een paar dagen na het begin van het nieuwe schooljaar toen Jennifer ontdekte dat de groep een nieuwe leider had, een meisje dat net was overgeplaatst naar Jennifers school. Het pesten hervatte snel en het leek alsof de achtste klas net de zevende klas zou worden.
Maar ongeveer zes weken na het schooljaar gebeurde er iets. Jennifer was in de kleedkamer en was alleen terwijl ze wachtte tot de anderen vertrokken zodat ze zich kon omkleden in haar privékleding. Op dat moment hoorde hij een stem. Het was een nieuwe leider.
‘Ik was bang. Ik had nog nooit met hem gesproken’, herinnert Jennifer zich.
Jennifer probeerde hem ervan te weerhouden enige zwakte te tonen. Toen zei de commandant iets dat Jennifer in het hart trof.
“Hij zei: ‘Mijn meisjes vertellen me dat je ze hebt misbruikt,'” herinnert Jennifer zich. “En ik was gewoon verbaasd, en de oneerlijkheid ervan schokte me zo grondig dat het de pinnen uit me sloeg.”
Jennifer begon te huilen. Het meisje antwoordde streng en vroeg: “Waarom huil je?”
Dit dreef Jennifer over de rand. Het hele verhaal viel hem uit de mond.
“Ik sprak met haar over hoe deze meisjes me tot de zevende klas kwelden en hoe ik ze geen pijn deed dat ze me 10 seconden geleden niet vertelden,” zei Jennifer.
Jennifers bekentenis werd gevolgd door een lange stilte. Hij verwachtte iets wreeds van de leider.
“En dan hoor ik hem zeggen: ‘Het spijt me, dat wist ik niet. Ik zeg dat ze moeten stoppen’, herinnert Jennifer zich. ‘En toen ik opkeek, was ze weg en praatten die meisjes niet meer tegen me.’
Na dat moment in de kleedkamer veranderde Jennifers hele schoolervaring. Hij kon zich beter concentreren en betere cijfers halen. Hij maakte vrienden. Zijn toekomst was veelbelovend.
“Ik weet niet wat er voor nodig is, wat voor karakterkracht er nodig is om op de middelbare school het goede te doen als niemand anders het juiste doet, maar zij deed het,” zei Jennifer.
Jennifer heeft het gevoel dat dit moment haar kijk op de wereld heeft veranderd. Hij begon mensen het voordeel van de twijfel te geven en vertrouwde anderen vaker dan hij zou hebben gedaan.
“Alles wat ik heb gedaan, is omdat mijn onbezongen held me een perspectief op de mensheid heeft gegeven dat ik nog nooit eerder heb gehad”, zei hij. “En als ik hem dat vandaag zou kunnen vertellen, zou ik zeggen dat hij niet alleen mijn leven heeft veranderd, hij heeft het gedaan. Hij heeft de wereld veranderd.”
My Unsung Hero is ook een podcast – elke dinsdag komen er nieuwe afleveringen uit. Om je onbezongen heldenverhaal te delen met het Hidden Brain-team, neem je een spraakmemo op je telefoon op en stuur je deze naar [email protected]