De winter is aangebroken en dus zijn maskermandaten opnieuw verplicht. Na de verpletterende piek van Omicron afgelopen winter, heeft een groot deel van Amerika de maskeringsvereisten geëlimineerd. Maar nu het aantal gevallen weer toeneemt en andere luchtwegaandoeningen zoals RSV en griep grote schade aanrichten, zijn een paar verspreide instellingen begonnen ze terug te draaien. Maandag heeft een van de grootste gezondheidszorgsystemen van Iowa zijn personeelsmandaat opnieuw uitgegeven. Diezelfde dag stemde de gemeenteraad van Oakland, Californië unaniem om mensen opnieuw te verplichten maskers te dragen in overheidsgebouwen. Een schooldistrict in New Jersey heeft zijn mandaat hervat en het schooldistrict in Philadelphia heeft aangekondigd dat het na de winterstop tijdelijk hetzelfde zal doen.
De herstelde mandaten zijn geenszins wijdverspreid en het lijkt onwaarschijnlijk dat ze binnenkort zullen veranderen. Maar terwijl we door weer een pandemische winter sjokken, roepen ze een paar vragen op. Welke rol moet maskering spelen in de komende winters? Het is Alles is in orde zal de winter zo zijn? Moeten we nu rekening houden met het vakantieseizoen … maskeradeseizoen?
Deze vragen hebben geen simpele antwoorden. Ongeacht wat volksgezondheidsonderzoek ons vertelt Het zou moeten doen, hebben we tijdens de pandemie duidelijk gezien dat er grenzen zijn aan wat Amerikanen willen Doen. Zoals te verwachten is, hebben de weinige recente mandaten veel belangstelling getrokken rancune en spot uit de anti-masking set. Maar zelfs veel Amerikanen die zich aan het begin van de pandemie ijverig maskeerden, lijken hun eetlust voor dit soort interventies te hebben verloren naarmate de pandemie is afgenomen. In zijn meest recente nationale onderzoek naar gezondheidsgedrag ontdekte het COVID States Project dat slechts ongeveer een kwart van de Amerikanen zich nog steeds maskeert als ze uitgaan, tegen meer dan 80 procent op het hoogtepunt. Sommige onvermurwbare maskers beginnen zich ongemakkelijk te voelen: “Ik had persoonlijk het gevoel dat ik er raar uitzag nu ik een masker draag”, vertelde Saskia Popescu, een epidemioloog aan de George Mason University.
Toch blijft maskeren een van de beste en minst ingrijpende maatregelen ter voorkoming van infecties die we tot onze beschikking hebben. We zijn deze winter nog niet getroffen door een andere Omicron-achtige variant, maar de pandemie is er nog steeds. COVID-gevallen, ziekenhuisopnames en sterfgevallen stijgen allemaal in het hele land, mogelijk tekenen van een nieuwe golf. Kinderen zijn bijzonder hard getroffen door de ongewenste terugkeer van griep, RSV en andere respiratoire virussen. Dit alles vindt plaats tegen de achtergrond van een lage opname van de COVID-19-booster, waardoor mensen kwetsbaarder worden voor overlijden en ernstige ziekte als ze besmet raken.
Dat wil allemaal zeggen: als je je maar een paar maanden per jaar gaat verkleden, is dit een goed moment. “Moeten mensen zich verkleden? Absoluut, op dit moment”, vertelde Seema Lakdawala, een expert op het gebied van griepoverdracht aan de Emory University, me. Dat betekent niet altijd en overal maskeren. Dineren of feesten bijwonen. Dergelijke activiteiten brengen een risico op infectie met zich mee, maar Lakdawala’s doel is om het risico te verminderen, niet om het ten koste van alles te minimaliseren.Een strategie die voorkomt dat u geniet van de dingen waar u het meest van houdt, is niet duurzaam.
Zowel Lakdawala als Popescu waren bereid zo ver te gaan dat ze suggereerden dat maskering inderdaad een seizoensgebonden onderdeel zou moeten worden, net als skiën en sneeuwpoppen, alleen potentieel levensreddend en politiek radioactief. Zelfs vóór de pandemie stierven alleen al door de griep elk jaar tienduizenden Amerikanen, en meer maskering, al was het maar in bepaalde gerichte situaties, zou een grote bijdrage kunnen leveren aan het verminderen van de tol. “Als we maar konden zeggen: Hé, van november tot februari zouden we ons gewoon verkleden in huis”, zei Lakdawala, wat heel goed zou zijn. “Het idee van het onbekende en de eeuwigheid van twee jaar van dingen die aan en uit gaan, en dan de verwarrende CDC-richtlijnen per provincie – het maakt het gewoon moeilijker voor iedereen dan wanneer we één simpele boodschap hadden.” De universele mandaten of aanbevelingen die mensen vermommen op kleine sociale bijeenkomsten zijn waarschijnlijk te veel gevraagd, vertelde Lakdawala me. In plaats daarvan geeft hij de voorkeur aan een paar beperkte, seizoensgebonden mandaten, zoals in het openbaar vervoer of op scholen die te maken hebben met virale pieken.
David Dowdy, een epidemioloog aan de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health, is helemaal voor het maskerseizoen, vertelde hij me, maar hij zou terughoudender zijn om zijn toevlucht te nemen tot de mandaten. “Het is moeilijk om mandaten op te leggen zonder een zeer sterke grondgedachte voor de volksgezondheid”, zei hij, vooral in ons huidige hypergepolariseerde klimaat. En hoewel deze logica gedurende een groot deel van de laatste twee jaar van de crisis duidelijk bestond, is ze nu minder duidelijk. “COVID is niet langer een noodsituatie voor de volksgezondheid, maar het blijft elke week duizenden mensen doden, honderden per dag … dus het wordt een moeilijkere evenwichtsoefening”, zei Dowdy.
In plaats van eisen geeft hij de voorkeur aan algemene aanbevelingen. De CDC zou bijvoorbeeld kunnen suggereren dat mensen tijdens het griepseizoen zouden moeten overwegen om maskers te dragen in drukke binnenruimtes, net zoals het aanbeveelt dat iedereen die oud genoeg is elk jaar een griepprik krijgt. (Hoewel het bureau zojuist zijn “Interim Guide” over maskers en griep uit 2004 heeft bijgewerkt, moedigt regisseur Rochelle Walensky mensen aan om deze winter maskers te dragen.) Een andere strategie, zei Dowdy, zou kunnen zijn om maskers toegankelijker te maken voor mensen, dus dat elke keer dat ze een overdekte openbare ruimte binnenlopen, ze de kans hebben om een N95 te pakken te krijgen.
Het verloop van de pandemie heeft zowel de effectiviteit van wijdverbreide maskering aangetoond als die strategie in Amerika zo controversieel gemaakt dat deze vrijwel onmogelijk is. De vraag is nu hoe deze twee werkelijkheden te onderhandelen. Welk antwoord we dit jaar ook vinden, de vraag blijft volgend jaar en de komende jaren. De pandemie zal vervagen, maar het coronavirus zal ons, net als andere virussen die deze winter opkomen, in een of andere vorm blijven achtervolgen. “Deze virussen zijn hier,” zei Lakdawala. “Ze gaan nergens heen.”