Een positieve kijk wordt geassocieerd met een betere gezondheid van het hart en een langer leven. Maar geldt dit ook voor zwarte Amerikanen, wier gemiddelde levensverwachting zo’n 72 jaar is vergeleken met de gemiddelde levensverwachting van alle Amerikanen van 77 jaar?
Recente bevindingen van de grootste en langstlopende studie van het land naar cardiovasculaire risicofactoren bij zwarten, de Jackson Heart Study, suggereren dat het antwoord een gekwalificeerd ja is. Hart- en vaatziekten, die hartaanvallen en beroertes veroorzaken, zijn wereldwijd de belangrijkste doodsoorzaak en invaliditeit. Het is misschien niet verwonderlijk dat het verband tussen optimisme en een lang leven onder zwarten het sterkst lijkt te zijn onder degenen met een hogere opleiding of inkomensniveau en onder degenen van 55 jaar en jonger. Het is ook aangetoond dat het sterker is bij mannen dan bij vrouwen.
Is optimisme de enige sleutel tot een lang leven in dit onderzoek?
Waarschijnlijk niet. Er is nog een andere mogelijke verklaring voor deze bevindingen, zegt dr. Rishi Wadhera, een cardioloog aan het aan Harvard gelieerde Beth Israel Deaconess Medical Center (BIDMC).
“In plaats van dat optimisme leidt tot een betere gezondheid, is het mogelijk dat gezondere individuen gewoon optimistischer zijn, of dat minder gezonde individuen minder optimistisch zijn”, zegt hij. Deze zogenaamde omgekeerde causaliteit – wanneer de oorzaak en het gevolg het tegenovergestelde zijn van wat wordt verondersteld – is altijd een mogelijkheid in observationele studies, zelfs wanneer onderzoekers proberen te controleren op mogelijk verstorende factoren zoals medische aandoeningen en gedrag, zoals in dit geval. studeert.
“Deze bevindingen dragen echter bij aan de hoeveelheid bewijs die suggereert dat psychosociale hulpbronnen, stemming en geestelijke gezondheid allemaal verband houden met gezondheid”, zegt Dr. Wadhera, sectiehoofd van gezondheidsbeleid en onderzoek naar rechtvaardigheid bij het Richard A. en Susan F. Smith Center for Cardiology Outcomes Research bij BIDMC.
Optimisme meten in een onderzoek
Bij de studie, geleid door onderzoekers van de Harvard TH Chan School of Public Health, waren 2.652 vrouwen en 1.444 mannen betrokken die deel uitmaakten van de Jackson Heart Study. De onderzoekers maten het optimisme met behulp van de Life Orientation Test-Revised, die vragen bevat als “In onzekere tijden verwacht ik meestal het beste.” Antwoorden worden beoordeeld op een schaal van 0 (zeer mee oneens) tot 4 (zeer mee eens). Onderzoekers voerden deze test en andere uit tussen 2000 en 2004 en volgden de mortaliteit onder studiedeelnemers tot en met 2018.
Optimisme – de algemene overtuiging dat er goede dingen zullen gebeuren – kan gedeeltelijk worden geërfd, hoewel wordt aangenomen dat genetische factoren slechts ongeveer 20% tot 30% van de eigenschap verklaren. Sommige onderzoeken suggereren dat mensen hun gevoelens van optimisme kunnen verbeteren door middel van cognitieve gedragstherapie of schrijfoefeningen die zich richten op het voorstellen van hun ‘best mogelijke toekomstige zelf’.
Om naar uit te kijken
Toch is optimisme slechts een van de vele onderling samenhangende sociale factoren die de levensduur van mensen beïnvloeden. Een beter begrip van de biologische routes die de in deze studie waargenomen resultaten mogelijk zouden kunnen verklaren, kan helpen, zegt dr. Waader.
“Om de alarmerende en alomtegenwoordige gezondheidsverschillen in ons land op een zinvolle manier aan te pakken, moeten we echter de onaanvaardbare hiaten in zorg en middelen die er tussen verschillende raciale en etnische groepen bestaan, aanpakken”, voegt ze eraan toe. Dit omvat verschillen in ziektekostenverzekering, toegang tot gezondheidszorg, buurtfactoren zoals toegang tot groene ruimte en gezond voedsel, en milieustressoren zoals blootstelling aan vervuiling. “Dit kan mensen en gemeenschappen van alle achtergronden helpen een gelukkiger en langer leven te leiden”, zegt Dr. Waader.