Arata Isozaki arriveert op 24 mei 2019 in het Elysee-paleis in Parijs. De met Pritzker bekroonde Japanse architect stierf op 91-jarige leeftijd.
François Maurer/AP
Onderschrift verbergen
Onderschrift wisselen
François Maurer/AP
Arata Isozaki arriveert op 24 mei 2019 in het Elysee-paleis in Parijs. De met Pritzker bekroonde Japanse architect stierf op 91-jarige leeftijd.
François Maurer/AP
TOKYO – Arata Isozaki, de met Pritzker bekroonde Japanse architect die bekend staat als een postmoderne reus die oosterse en westerse cultuur en geschiedenis combineerde in zijn ontwerpen, is overleden. Hij werd 91 jaar oud.
Isozaki stierf woensdag in zijn huis op het zuidelijke eiland Okinawa in Japan, volgens Bijutsu Techo, een van de meest gerespecteerde kunsttijdschriften van het land, en andere media.
Isozaki won in 2019 de Pritzker Architecture Prize, de hoogste internationale onderscheiding in het vakgebied.
Isozaki begon zijn architectonische carrière in de leer bij de Japanse legende Kenzo Tange, een winnaar van de Pritzker Prize in 1987, na zijn studie architectuur aan de Universiteit van Tokio, een middelbare school in Japan.
Isozaki richtte zijn eigen kantoor op, Arata Isozaki & Associates, dat hij rond 1963 “Atelier” noemde terwijl hij werkte aan een openbare bibliotheek in zijn thuisprefectuur Oita – een van zijn vroegste werken.
Hij was een van de voorlopers van Japanse architecten die gebouwen in het buitenland ontwierpen, nationale en culturele grenzen doorbrekend, en een criticus van stadsontwikkeling en stadsontwerp.
Tot de bekendste werken van Isozaki behoren het Museum of Modern Art in Los Angeles en het Palau Sant Jordi-stadion in Barcelona, dat werd gebouwd voor de Zomerspelen van 1992. Hij ontwierp ook iconische gebouwen zoals het Team Disney Building en het hoofdkantoor van Walt Disney Company in Florida.
Geboren in 1931 in Oita, was hij 14 jaar oud toen hij de nasleep zag van de atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki in augustus 1945, waarbij 210.000 mensen om het leven kwamen.
Dit leidde tot zijn theorie dat gebouwen vergankelijk zijn maar ook de zintuigen moeten aanspreken.
Isozaki zei dat zijn geboorteplaats aan de wal was gebombardeerd.
“Dus ik groeide op in de buurt van Ground Zero. Het was een complete ruïne en er was geen architectuur, geen gebouwen, geen stad”, zei hij toen hij de Pritzker accepteerde. Dus mijn eerste ervaring met architectuur was de leegte van architectuur, en ik begon na te denken over hoe mensen hun huizen en steden konden herbouwen.
Isozaki was ook een sociale en culturele criticus. Hij had kantoren in Tokio, China, Italië en Spanje, maar verhuisde ongeveer vijf jaar geleden naar de zuidwestelijke regio Okinawa in Japan. Hij doceerde aan Columbia University, Harvard en Yale. Zijn werken omvatten ook filosofie, beeldende kunst, film en theater.