UToen de 37-jarige Joe en zijn vrouw twee jaar geleden voor het eerst samen MDMA probeerden, verwachtte hij “een beetje te ontspannen en plezier te hebben”. In plaats daarvan spraken ze over het afval: waarom Joe het niet vaak buiten zette, waarom zijn vrouw er last van had en hoe ze een compromis konden sluiten om verder te komen.
“We hebben het gewoon naar buiten gebracht”, zegt Joe, die vroeg om een pseudoniem te gebruiken omdat recreatief gebruik van MDMA niet legaal is in de VS. “Het opende deuren waarvan we niet eens wisten dat ze bestonden.”
Onder invloed van MDMA, de drug die ook wel xtc wordt genoemd, konden Joe en zijn vrouw tot een nieuw begrip komen door hun ware gevoelens te uiten en naar elkaar te luisteren. Nu, meerdere keren per jaar, roept het stel uit New Mexico een oppas in, gaat uit eten en brengt de nacht door in een chique hotelkamer, waar ze de drug gebruiken en problemen bespreken in hun bijna tien jaar durende huwelijk, variërend van huishoudelijk werk tot ouderschap naar seks. “Het is gewoon geen probleem om deze grotere problemen nu aan te pakken”, zegt Joe.
Joe en zijn vrouw doen een doe-het-zelfversie van een opkomende praktijk voor geestelijke gezondheidszorg: MDMA-geassisteerde counseling voor koppels, die op een dag legaal verkrijgbaar zal zijn in het kantoor van een therapeut bij jou in de buurt. Voorstanders van het gebruik van psychedelica verwachten dat de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) MDMA binnen de komende twee jaar zal goedkeuren als behandeling voor posttraumatische stressstoornis (PTSD). Als dat gebeurt, kan dit mogelijk de deur openen naar andere therapeutische toepassingen voor het medicijn, mogelijk inclusief relatietherapie.
“Er zijn veel neurobiologische redenen om te denken dat dit medicijn nuttig zou zijn voor relatietherapie”, zegt Albert Garcia-Romeu, een assistent-professor in de psychiatrie en gedragswetenschappen aan Johns Hopkins Medicine die psychedelica bestudeert. MDMA stimuleert de activiteit van feel-good neurotransmitters in de hersenen en kalmeert delen van de hersenen die reageren op bedreigingen, legt hij uit. Het kan ook leiden tot het vrijkomen van bindingshormonen zoals oxytocine. “[MDMA makes people] ze voelen zich emotioneel opener en empathischer en minder getriggerd door bedreigingen of moeilijke emotionele toestanden”, zegt hij.
MDMA kan vertrouwen opbouwen, spanning en angst losmaken en remmingen ondermijnen, waardoor partners moeilijke gesprekken kunnen voeren met compassie en zonder oordeel, zegt Kathryn Aumann, een Californische psychotherapeut die cliënten leert hoe ze psychedelica in hun leven kunnen integreren. En de effecten van de therapie kunnen langer aanhouden dan de high van het medicijn: onderzoek toont aan dat MDMA mensen in staat stelt om moeilijke of traumatische onderwerpen opnieuw te bekijken zonder al te emotioneel te reageren, wat gedeeltelijk kan verklaren waarom het effectief kan zijn voor mensen met een posttraumatische stressstoornis. Dit is ook een potentieel voordeel voor relatietherapie. “Als er een aanhoudende wrok of onenigheid is in een paar en mensen zijn te gekwetst of te gekwetst of te op hun hoede om erover te praten, maar dan kun je het medicijn gebruiken om de wacht tijdelijk neer te halen… het kan echt helpen om het op te helderen veel emotionele bagage”, zegt Garcia-Romeu.
Maar MDMA is geen gegarandeerd liefdesdrankje, zegt Aumann. Soms onthult door MDMA gevoede eerlijkheid fundamentele onverenigbaarheden en leidt tot onthullingen, zoals misschien is dit huwelijk niets voor mij.
Onderzoek naar MDMA in relatietherapie is beperkt, maar de praktijk heeft een lange geschiedenis. Sommige therapeuten gebruikten in de jaren zeventig en tachtig legaal MDMA bij relatietherapie. Een daarvan was psychiater Dr. George Greer, die een paper publiceerde waarin hij de effecten van het medicijn documenteerde op 29 mensen – van wie er 21 het medicijn in koppels of groepen gebruikten – die van 1980 tot 1983 werden behandeld. Elke persoon die MDMA gebruikte met zijn partner of groep, “ervoer meer nabijheid en / of verbeterde communicatie, en twee vonden het gemakkelijker om complimenten en kritiek te ontvangen, “schreef Greer. Iedereen die met Greer werd behandeld, meldde ook ten minste één negatief neveneffect, variërend van spanning in de kaak tot vermoeidheid en angst.
Andere mogelijke risico’s van MDMA-gebruik zijn hoge bloeddruk, vermoeidheid, paniekaanvallen en verminderde perceptie, volgens het National Institute on Drug Abuse (NIDA); in zeldzame gevallen kan het bijdragen aan ernstige of fatale complicaties, waaronder epileptische aanvallen en een gevaarlijk hoge lichaamstemperatuur. Sommige mensen melden ook depressieve stemmingen na het gebruik van MDMA. Onderzoek heeft niet definitief bewezen of MDMA verslavend is, aldus NIDA.
In 1985 maakte de Amerikaanse regering van MDMA een Schedule I-medicijn, een categorie voor stoffen met een hoog potentieel voor misbruik en die niet zijn goedgekeurd voor medisch gebruik. (Veel critici, waaronder wetenschappers en politici, vinden dat de classificatie moet worden aangepast gezien het veelbelovende onderzoek naar de psychiatrische voordelen van MDMA.) Het gebruik van MDMA is niet gestopt, recreatief of therapeutisch, maar het is grotendeels illegaal.
De laatste jaren is er echter een groeiende acceptatie van de rol die psychedelica kunnen spelen bij de behandeling van complexe psychische aandoeningen, waaronder depressie en PTSS. Naarmate deze acceptatie groeit, hebben sommige onderzoekers hun aandacht ook weer gericht op door MDMA ondersteunde relatietherapie. Een recent onderzoek richtte zich op zes koppels waarvan één partner PTSS had. Koppels kregen medicatieondersteunde therapie en vroegen vervolgens hoe hun relatie daarna veranderde. Niet alleen verbeterden de PTSS-symptomen, maar stellen rapporteerden ook verbeteringen in steun en intimiteit, en de meeste niet-PTSS-partners zeiden dat ze minder conflicten in hun relaties hadden.
Deze studie was klein en specifiek, maar co-auteur Anne Wagner, een praktiserend psycholoog in Canada die cliënten voorlicht over het gebruik van psychedelica in hun dagelijks leven, zegt dat de bevindingen intrigerend genoeg zijn om verder onderzoek te rechtvaardigen. Wagner is van plan een groter onderzoek te starten naar MDMA-geassisteerde therapie voor paren die aan PTSS lijden, alvorens hopelijk het gebruik ervan bij paren zonder PTSS te onderzoeken.
Veel paren – en therapeuten – wachten niet op de tests.
Na het lezen Hoe je van gedachten kunt veranderen Michael Pollan’s bestseller over psychedelica, David Ford, een 55-jarige ondernemer gevestigd in Los Angeles, ging op zoek naar ervaren beoefenaars die psychedelische relatietherapie aanboden. Ford en zijn vrouw vlogen uiteindelijk naar New York, waar twee clinici ermee instemden hen door een MDMA-geassisteerde sessie te leiden.
Eerst gaat het paar uit elkaar en ontmoet ze verschillende beoefenaars terwijl ze onder invloed zijn; in deze sessie herinnert Ford zich dat hij sprak over zijn jeugdherinneringen en hoe zijn verleden hem heeft gevormd tot de volwassene die hij nu is. Vervolgens kwamen ze, onder begeleiding van hun clinici, opnieuw bij elkaar om hun emoties, persoonlijke verhalen en hoe ze door huwelijk, liefde en gezin moesten navigeren te analyseren.
“Stel je voor dat je een gesprek met je partner kunt hebben waarin je kunt praten over alle moeilijke delen van je relatie, maar je kunt erover praten zonder gehinderd te worden door wrok of verwachtingen of andere dingen die gewoonlijk, althans in mijn geval, ontsporen die gesprekken’, zegt Ford.
Deze effecten waren “transformerend” voor het huwelijk van het paar, dat volgens Ford sterk was, maar op de proef werd gesteld door de complexiteit van het combineren van hun families. Na nog een paar sessies met MDMA, zegt hij, hebben ze de tools om uitdagingen met liefde, dankbaarheid en eerlijke communicatie aan te gaan, zelfs als ze geen MDMA gebruiken.
Ondanks de reputatie van MDMA als clubdrug, “is er een hele subcultuur van gebruik die bestaat uit verantwoordelijke volwassenen met gezinnen en kinderen”, zegt Shannon Hughes, universitair hoofddocent sociaal werk aan de Colorado State University. Samen met de in Colorado gevestigde counselor Rob Colbert was Hughes co-auteur van een paper uit 2022 over koppels die informeel samen MDMA gebruiken, waaruit bleek dat de meeste koppels na hun sessies sterkere banden en betere communicatie rapporteerden.
Maar, merkt Hughes op, de mensen in haar studie waren gezonde volwassenen die werkten aan algemeen relatieonderhoud; ze zegt dat ze meer bedenkingen zou hebben bij gebruik zonder toezicht voor mensen die proberen te werken met ernstige trauma’s of psychische problemen. (De meeste therapeuten raden mensen niet aan om psychedelica te gebruiken als ze onder andere een actieve psychose, suïcidaal gedrag of bipolaire manie ervaren.) onze communicatie.” zegt ze.
Garcia-Romeu voegt eraan toe dat paren mogelijk niet de volledige voordelen van het medicijn ervaren zonder training van een expert, en dat het moeilijk is om de exacte dosering en inhoud van MDMA te weten die voor recreatief gebruik is gekocht.
Talea Cornelius, een sociaal psycholoog aan Columbia University, ondervroeg ook anoniem mensen die psychedelica hadden gebruikt tijdens romantische relaties. Cornelius was vooral geïnteresseerd in de effecten van zogenaamde “klassieke” psychedelica zoals psilocybine (de psychoactieve component in “paddo’s”), ayahuasca en LSD. Deze drugs intrigeren haar omdat ze duidelijk niet geschikt zijn voor gebruik bij paren, omdat ze niet noodzakelijkerwijs liefdesgevoelens en communicatie bevorderen, maar ze kunnen de geest van mensen toch openen voor nieuwe mogelijkheden.
“Als je iemand een dosis van vijf gram paddenstoelen geeft, krijg je ze niet aan het praten”, zegt ze. “Maar daarna, of misschien wel tijdens de reis, ze [may] Ik zie dingen of voel dingen of [be] open voor dingen” die ze voorheen niet waren.
Sarah Tilley, een psychedelische therapeut die psilocybine-counseling biedt in Nederland, werd geïnspireerd om te beginnen na een scheiding. Ze vindt counseling voor koppels onbevredigend en, als ervaren beoefenaar van alternatieve geneeswijzen, gelooft ze dat psilocybine de ervaring kan versterken en verdiepen.
Bij het werken met cliënten begint Tilly met nuchtere voorbereidingssessies om te praten over hun familieachtergronden, trauma’s en relaties. Op ‘medicijndag’, zoals ze het noemt, begeleidt Tilley koppels bij rituelen zoals naar muziek luisteren, mediteren en samen ademen, waarna ze urenlange reizen ziet maken, meestal geblinddoekt en luisterend naar muziek – waarbij ze het medicijn afzonderlijk ervaren, maar samen. Na hun reizen helpt ze hen na te denken over hun ervaringen en hoe ze in de toekomst aan hun relatie kunnen werken.
Tilley moet nog gegevens publiceren over de doeltreffendheid van haar aanpak, hoewel ze samen met onderzoekers een onderzoek start. Maar ze zegt dat veel paren meer nabijheid, mededogen en een bereidheid ervaren om problemen uit het verleden los te laten. “We herdefiniëren intimiteit hier echt”, zegt ze.
Hoe effectief ze ook zijn, experts zeggen echter dat het een vergissing is om te denken dat psychedelica een enkele reis naar huwelijksgeluk bieden.
Aumann zegt dat beide partners op dezelfde golflengte moeten zitten over wat psychedelica wel en niet kunnen doen. Als de vertrouwensband eenmaal is verbroken, is medicatie misschien niet voldoende om ze te herstellen.
Sommige koppels gaan zelfs uit elkaar als gevolg van een psychedelische doorbraak. Dat is niet noodzakelijkerwijs een slechte zaak, zegt Wagner, hoewel het misschien niet de uitkomst is waar paren op hopen. “Psychedelisch werk versnelt alles wat er gebeurt”, zegt ze. “Het is mogelijk dat mensen sneller en hopelijk met meer vriendelijkheid tot natuurlijke conclusies kunnen komen over iets.”
MDMA-geassisteerde therapie is niet zoiets als “lobotomie ondergaan met een of andere gelukspil”, beaamt Ford. Hij en zijn vrouw hebben nog steeds ruzie en hun relatie is niet ideaal. Maar, zegt hij, het is fundamenteel sterker.
“Er waren gewoon deze rotsen in onze relatie waar we keer op keer over struikelden”, zegt Ford. “Die stenen liggen er nog en struikelden soms, maar we zijn veel beter in herstellen.”
Meer must-reads van TIME