“Ruw als de hel.”
Zo beschrijft een directeur van een middelbare school in Nevada het schooljaar 2021-22, toen conflicten met ouders en leden van de gemeenschap maar al te vaak voorkwamen.
“Er moet iets veranderen of we stoppen er allemaal mee”, zegt een andere directeur in Californië.
De peilingen maken deel uit van een nieuwe, landelijk representatieve enquête onder 682 openbare schooldirecteuren, van wie velen niveaus van spanning en verdeeldheid beschrijven in hun bredere schoolgemeenschappen die niet alleen hoog zijn, maar, in de woorden van een directeur uit Utah, het werk moeilijker maken dan enig ander tijdperk in mijn 20 Tijdens de jaren van bestuurlijke ervaring.
John Rogers, een onderwijsprofessor aan de UCLA die hielp met het onderzoek, zegt dat terwijl een eerder onderzoek onder directeuren in 2018 conflicten op scholen aan het licht bracht, “wat in 2022 anders is, is dat er veel politieke conflicten gaande zijn. gericht in openbare scholen’, vooral in nauw verdeelde ‘paarse’ buurten.
Meer dan tweederde (69%) van de ondervraagde directeuren rapporteert “nogal wat politieke conflicten” met ouders of leden van de gemeenschap over verschillende controversiële onderwerpen in het afgelopen jaar:
- Lesgeven over ras en racisme
- Beleid en praktijken met betrekking tot de rechten van LGBTQ+-studenten
- Sociaal-emotioneel leren
- Toegang voor leerlingen tot boeken in de schoolbibliotheek
Het onderzoek is in de zomer van 2022 uitgevoerd door het Institute for Democracy, Education and Access van UCLA en de Civic Engagement Research Group van UC Riverside.
Het resulterende rapport is rijk aan details en citaten, die schoolleiders aan de onderzoekers verstrekten in ruil voor anonimiteit. NPR kon de verhalen of identiteiten van de leraren niet onafhankelijk verifiëren. Hieronder staan enkele van de grootste enquêtetips.
Scholen in paarse districten zagen meer politieke conflicten
Bijna de helft (45%) van de ondervraagde schoolleiders zegt dat het niveau van conflicten tussen ouder en gemeenschap dat ze vorig jaar zagen, “meer” of “veel meer” was dan alles wat ze vóór de pandemie zagen.
Slechts 3% zegt vorig jaar minder conflicten te hebben gevoeld.
Directeuren noemen meerdere stressfactoren, waaronder een sfeer van angst die is ontstaan door de pandemie, die vervolgens wordt verergerd door de verspreiding van verkeerde informatie op sociale media, de opkomst van de Black Lives Matter-beweging, de verdeeldheid van voormalig president Trump en, belangrijker nog, de rol van nationale , grotendeels conservatieve organisaties bij het lobbyen bij ouders en scholen, bij het veranderen van de culturele oorlog in een slagveld.
Sterker nog, hoe politiek verdeelder een samenleving is, hoe groter de kans dat schoolleiders melden dat hun scholen door conflicten zijn vernietigd.
De onderzoekers ontdekten dat scholen in paarse congresdistricten (waar Trump in 2020 45-54,9% van de stemmen won) meer kans hebben op “ernstige” niveaus van politieke conflicten dan scholen in blauwe districten (waar Trump’s stemmen lager zijn dan 45%). of in rode districten (waar de steun van Trump meer dan 55% bedroeg).
En deze politieke conflicten kunnen ook tussen studenten plaatsvinden.
Bijna zeven op de tien (69%) directeuren melden dat “studenten denigrerende of haatdragende opmerkingen hebben gemaakt tegen klasgenoten omdat ze liberale of conservatieve opvattingen uitten”.
“Ik moest naar beneden komen en de leraar helpen als een ervaren leraar die ik nooit heb gehad
Problemen in de discussie, – herinnert een van de directeuren van Iowa zich. – En de kinderen zaten zo vast in hun loopgraven dat ze niet open wilden staan om zelfs maar naar de andere kant te luisteren.
Verkeerde informatie maakt het moeilijk om veel dingen te onderwijzen, waaronder mediageletterdheid
Op veel plaatsen, zo bleek uit de studie, voedde desinformatie het vuur van conflicten.
“We hadden een groep ouders die bananen op onze maskers stopten en geloofden dat we kinderen aanmoedigden om een injectie te krijgen die absoluut een microchip had, omdat de regering hun hersenen wilde beheersen”, herinnert de directeur van Nevada zich.
Dezelfde directeur, die zegt dat hij een geregistreerde Republikein is in een overwegend conservatief district, maakt zich zorgen dat het geloof van ouders in verkeerde informatie een huiveringwekkend effect heeft gehad op het vermogen van scholen om over actuele gebeurtenissen en zelfs recente geschiedenis te praten.
“jij kan niet [use newspapers] niet meer. Je kunt CNN niet gebruiken omdat je ouders in paniek raken. Je kunt Fox niet gebruiken omdat het daar zo is. Het is moeilijk om kinderen te leren wat er in welke context dan ook gebeurt, omdat de context niet meer bestaat.”
Bijna tweederde (64%) van de directeuren meldt dat ouders of leden van de gemeenschap de informatie die in klaslokalen wordt gebruikt, terugdringen. Volgens het rapport is de strijd om feiten “tussen 2018 en 2022 bijna verdrievoudigd in paarse gemeenschappen”.
“De enige manier waarop we volgens mij uit deze situatie kunnen komen, is door kinderen en misschien zelfs het grote publiek voor te lichten over wat goede informatie is”, zei de directeur van Nebraska.
Scholen in paarse districten legden eerder beperkingen op aan het lesgeven over ras en racisme
De bittere, gepolitiseerde strijd rond de kritische rassentheorie is goed gedocumenteerd. Maar deze studie werpt een nieuw licht op hoe vaak deze conflicten op scholen voorkwamen.
Volgens het rapport zei ongeveer de helft van de directeuren dat ouders of andere leden van hun gemeenschap het afgelopen jaar probeerden “het onderwijzen en leren over ras en racisme te beperken of uit te dagen”.
Bijna tweederde (63%) van de schoolhoofden in de paarse districten meldde druk vanuit de gemeenschap.
Niet alleen dat, veel districtsleiders hebben het opgegeven.
Bijna een kwart (23%) van de directeuren in paarse gemeenschappen vertelde onderzoekers dat districtsleiders, inclusief schoolbestuurders, “stappen hebben ondernomen om het onderwijzen en leren over ras en racisme te beperken”. Dit was hoger dan in rode gemeenschappen (17%) en blauwe gemeenschappen (8%).
“Mijn supervisor vertelde me in niet mis te verstane bewoordingen dat ik er niet in was geslaagd kwesties als ras en vooroordelen aan te pakken…”, herinnert een directeur uit Minnesota zich. “Hij vertelde me: ‘Dit is niet de tijd en plaats daarvoor. Je moet niet vergeten dat je in het hart van het Trump-land bent en dat je gewoon een grote puinhoop begint als je erover begint te praten. ‘ “
Een andere directeur in Ohio zegt dat toen een groep boze ouders geen bewijs vond van CRT in het leerplan voor sociale studies van haar school, ze haar beschuldigden van ‘heimelijk CRT-onderwijs’.
“We proberen deze storm te doorstaan en te kijken of we er doorheen kunnen komen”, zegt de directeur van Ohio, ook al is zijn staf “doodsbang … bezorgd dat … als ik het heb over de burgerrechtenbeweging en Jim Crow . Word ik ervan beschuldigd blanke mensen te vertellen dat ze slecht zijn?
Intimidatie van LHBTQ+-studenten neemt toe
Bijna de helft van de directeuren (48%) zegt dat ze te maken hebben gehad met pogingen van buitenaf, van ouders of de bredere gemeenschap, om “de rechten van LGBTQ+-leerlingen uit te dagen of te beperken”, en directeuren in paarse gemeenschappen hebben bijna twee keer zoveel kans als directeuren in meer conservatieve of liberale gebieden. Ze beweren veel van dergelijke pogingen te hebben meegemaakt.
Een schooldirecteur in Californië zegt: “Een counselor stuurde me een sms over hoe een ouder tegen haar schreeuwde aan de telefoon” en gebruikte anti-homo-beledigingen. “Het is zonde om zo hard te werken en voor al onze studenten te zorgen terwijl zoveel mensen hatelijk en bedreigend zijn.”
De resultaten van het onderzoek laten ook een spiegeleffect zien: wanneer de inspanningen van volwassenen om de rechten van LHBTQ+-leerlingen te beperken gepaard gaan met een toename van het aantal leerlingen dat zelf LHBTQ+-klasgenoten lastigvalt.
“Het percentage directeuren dat meerdere aanvallen op LGBTQ+-leerlingen meldt, is op alle scholen gestegen”, aldus het rapport, “van 15% in 2018 tot 24% in 2022.”
In paarse gemeenschappen is dit aantal echter verdrievoudigd.
Directeuren zijn van mening dat de meerderheid van de ouders deze conflicten niet steunt
Ondanks de druk en de tol daarvan, zeggen veel directeuren dat ze geloven dat de overgrote meerderheid van de ouders de conflicten niet steunt die hun scholen zo hebben verdeeld dat veel van die gevechten worden veroorzaakt door ‘kleine haatgroepen’, zoals die in North Carolina. De directeur stelt.
Bestuurders vinden dat deze zwijgende meerderheid het afgelopen jaar heeft gezwegen “omdat ze het te druk hebben of overweldigd zijn of bang zijn dat als ze worden benoemd, ze in gevaar komen,” UCLA’s Rogers zegt.
Rogers’ collega Joseph Kahn, een professor onderwijs aan UC Riverside, waarschuwt dat stilte niet gezond is voor een schoolsysteem dat is ontworpen voor alle kinderen.
“Als de overgrote meerderheid van de mensen stil is, zullen mensen met een zeer sterke mening of die zich willen bezighouden met zeer controversiële politiek veel invloed hebben”, waarschuwt Kahn. “Als alle ouders en leden van de gemeenschap zich uitspreken en als ze geïnformeerde en gerichte gesprekken hebben gevoerd, zal die dialoog goed zijn voor scholen.”
En, zo betogen Kahn en Rogers, het is goed voor de democratie.