Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Kaiser gezondheidsnieuws.
Amanda Shelley zat in de wachtkamer van haar tandarts toen ze werd gebeld door de politie. Een plaatselijke tiener was seksueel misbruikt en had een examen nodig.
Shelley, een verpleegster op het platteland van Eagle County, Colorado, ging naar haar auto en belde een telehealth-bedrijf om een afspraak te maken met een Sexual Assault Examiner Nurse, of SANE. Verpleegkundige examinatoren hebben een uitgebreide training gevolgd in het verzorgen van overlevenden van mishandeling en het verzamelen van bewijsmateriaal voor mogelijke strafrechtelijke vervolging.
Ongeveer een uur later ontmoette Shelley de patiënt in de spoedeisende hulpkliniek van Colorado Mountain Medical in het kleine stadje Avon. Hij gebruikte een tablet om via video verbinding te maken met een SANE ongeveer 2.000 mijl verderop in New Hampshire.
De verpleegkundige op afstand gebruikte videotechnologie om met de patiënt te praten en Shelley door elke stap van een twee uur durend onderzoek te leiden. Een van die stappen was een colposcopie, waarbij Shelley een vergrootglas gebruikte om haar vagina en baarmoederhals nauwkeurig te onderzoeken. De verpleegster op afstand zag in realtime wat Shelley kon zien, met behulp van een videocamera die aan de machine was bevestigd.
De dienst, bekend als “teleSANE”, is nieuw in het ziekenhuis van Shelley. Voorheen werden seksueel misbruikte patiënten geconfronteerd met bergen obstakels, letterlijk, wanneer ze voor behandeling naar een ziekenhuis in een andere provincie moesten reizen.
“We vragen ze om misschien op besneeuwde passen te rijden en dan [be there] drie of vier uur voor dit examen en dan naar huis rijden – het is ontmoedigend voor hen”, zegt Shelley. “Ze willen het genezingsproces starten en naar huis gaan en douchen.”
Om dit scenario te voorkomen, breiden teleSANE-diensten zich uit over het hele land in landelijke en dunbevolkte gebieden. Onderzoek toont aan dat SANE-programma’s psychologische genezing stimuleren, uitgebreide gezondheidszorg bieden, professionele bewijsverzameling mogelijk maken en de kans op een succesvolle proef vergroten.
Jennifer Pierce-Weeks is de chief executive officer van de International Association of Forensic Nurses, die nationale normen en certificeringsprogramma’s heeft opgesteld voor verpleegkundige examinatoren die te maken hebben met seksueel geweld. Ze zegt dat elke overlevende van aanranding te maken heeft met gevolgen voor de gezondheid. Aanvallen kunnen leiden tot lichamelijk letsel, seksueel overdraagbare aandoeningen, ongewenste zwangerschappen en psychische aandoeningen die kunnen leiden tot zelfmoordpogingen en drugs- en alcoholmisbruik.
“Als ze aan de voorkant worden verzorgd, kunnen alle risico’s van deze dingen drastisch worden verminderd met de juiste operatie”, zegt Pierce-Weeks.
Pierce-Weeks zegt dat er geen uitgebreide nationale gegevens zijn over het aantal en de locatie van door SANE opgeleide gezondheidswerkers. Maar hij zegt dat studies aantonen dat er een landelijk tekort is, vooral op het platteland.
Sommige landelijke ziekenhuizen hebben moeite om persoonlijke SANE-programma’s op te zetten of te onderhouden vanwege personeels- en financieringstekorten, zegt Pierce-Weeks.
Trainen kost geld en kost tijd. Als plattelandsziekenhuizen verpleegkundigen opleiden, hebben ze misschien nog steeds niet genoeg om 24 uur per dag dekking te bieden.En verpleegkundigen op het platteland oefenen hun vaardigheden misschien niet zo vaak uit als degenen die in overvolle stadsziekenhuizen werken.
Sommige ziekenhuizen zonder SANE-programma’s verwijzen overlevenden van seksueel geweld naar elders omdat ze zich niet gekwalificeerd voelen om te helpen en niet altijd wettelijk verplicht zijn om uitgebreide zorg en bewijsverzameling te bieden.
Avel eCare, met hoofdkantoor in Sioux Falls, South Dakota, biedt sinds 1993 telegezondheidsdiensten aan. Onlangs heeft het bedrijf teleSANE aan zijn aanbod toegevoegd.
Avel biedt deze service aan 43 voornamelijk landelijke en kleine stadsziekenhuizen in vijf staten en breidt zich uit naar de Indiase gezondheidsdiensten in de Great Plains. Inheemse Amerikanen hebben te maken met hoge percentages aanranding en moeten mogelijk uren reizen voor behandeling als ze in een van de grote landelijke reservaten in de regio wonen.
Jen Canton, die toezicht houdt op het teleSANE-programma van Avel, zegt dat aankomst in een plaatselijk ziekenhuis en doorverwezen worden naar een ander rampzalig kan zijn voor overlevenden van seksueel geweld. “Je hebt zojuist mogelijk de ergste tijd van je leven meegemaakt, en dan moet je twee, drie uur reizen naar een andere faciliteit”, zegt Canton. “Er is veel moed voor nodig om het eerste ziekenhuis binnen te lopen en te vertellen wat er met je is gebeurd en om hulp te vragen.”
Patiënten die zorg ontvangen in ziekenhuizen zonder SANE-programma’s, krijgen mogelijk geen trauma-geïnformeerde zorg, die zich richt op het identificeren van bronnen van trauma, het bepalen hoe die ervaringen de gezondheid van mensen kunnen beïnvloeden en het voorkomen van hertraumatisering van patiënten. Het personeel van de spoedeisende hulp heeft mogelijk geen ervaring met interne onderzoeken of het verzamelen van bewijsmateriaal. Ze zijn misschien niet eens op de hoogte van de mogelijkheden van patiënten om de politie in te schakelen.
Patiënten die naar een tweede ziekenhuis reizen, kunnen het moeilijk vinden om vervoer of kinderopvang te regelen en te betalen. Andere patiënten hebben niet de emotionele bandbreedte om de reis te maken en hun verhaal te vertellen.
Daarom krijgen sommige overlevenden, zoals Ada Sapp, geen examen.
Sapp, een zorgmanager bij Colorado Mountain Medical, werd aangevallen voordat het ziekenhuissysteem met zijn SANE-programma begon. Ze was geschokt toen ze hoorde dat ze voor een examen 45 minuten naar een andere provincie zou moeten rijden. “Ik voelde me niet op mijn gemak om het zelf te doen”, zegt Sapp. ‘Dus mijn man had met mij mee moeten gaan, of een vriend. Door de logistiek leek het onoverkomelijk.
Sapp’s ervaring inspireerde haar om SANE-diensten naar Colorado Mountain Medical te brengen.
Shelley en vele andere verpleegkundigen in het ziekenhuissysteem zijn door een gezond verstand opgeleid, maar waarderen telezorgondersteuning van meer ervaren verpleegkundigen op afstand. “We zijn een plattelandsgemeenschap en we doen dit niet elke dag”, zegt Shelley. “Veel van mijn verpleegsters zouden erg angstig worden voor een examen, omdat ze er misschien al een paar maanden geen hebben gedaan.”
Een “tweede paar ogen” op afstand vergroot het vertrouwen van de verpleegster persoonlijk en is geruststellend voor patiënten, zegt ze.
Het Avera St. Mary’s Hospital in Pierre, South Dakota is onlangs begonnen met het gebruik van teleSANE. Plattelandssteden, boerderijen en boerderijen omringen deze hoofdstad, waar zo’n 14.000 mensen wonen. Het dichtstbijzijnde stedelijke gebied is meer dan tweeënhalf uur rijden.
Een pauze nemend van een recente drukke ochtend op de spoedeisende hulp, lanceerde verpleegster Lindee Miller Avel’s teleSANE mobiele kar en eCare colposcope-apparaat. Hij haalde een dikke map met instructies en formulieren tevoorschijn en opende laden vol met wattenstaafjes, bewijsplaatjes, meetinstrumenten en andere forensische benodigdheden.
“Je doet nooit twee keer hetzelfde examen”, zei Miller. “Het wordt allemaal gedreven door wat de patiënt wil doen.”
Hij zei dat sommige patiënten misschien gewoon medicijnen willen om zwangerschap en seksueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen. Andere patiënten kiezen voor een lichamelijk onderzoek van top tot teen. En sommigen willen misschien dat ik forensisch bewijs verzamel.
Federale wetten voorzien in financiering om deze examens voor aanranding te betalen, maar sommige overlevenden worden gefactureerd vanwege mazen in de wet en een gebrek aan kennis van de regels. Een voorgestelde federale wet, de No Surprises for Survivors Act, zou enkele van deze hiaten opvullen.
SANE-programma’s, waaronder telehealth-versies gericht op plattelandsgemeenschappen, zullen zich naar verwachting in het hele land blijven uitbreiden.
President Joe Biden ondertekende vorig jaar een wetsvoorstel dat tot 2027 jaarlijks $ 30 miljoen ter beschikking stelt om de SANE-diensten uit te breiden, vooral degenen die telezorg gebruiken en landelijke, tribale en andere kansarme gemeenschappen helpen. De wet vereist ook dat het ministerie van Justitie een website maakt met programmalocaties en mogelijkheden om ze te starten.