Tienermeisjes zitten in een crisis.
In een zojuist uitgebracht rapport ontdekten de Centers for Disease Control (CDC) dat bijna een op de drie middelbare scholieren in 2021 aan zelfmoord dacht, een stijging van 60 procent ten opzichte van 2011. Meer meisjes melden nu ook dat ze zich zo verdrietig en hopeloos voelen dat ze dat niet kunnen gedurende het afgelopen jaar gedurende ten minste twee weken hun normale bezigheden hebben uitgeoefend.
Hoewel het verleidelijk is om de pandemie de schuld te geven van deze verontrustende cijfers, nemen de geestelijke gezondheidsproblemen onder tieners al sinds 2012 toe. De depressie van tieners verdubbelde tussen 2010 en 2019, lang voor de COVID-19-lockdown. Daarna bleef het tijdens de pandemiejaren in ongeveer hetzelfde tempo stijgen
Is het gewoon zo dat tieners zich steeds meer op hun gemak voelen bij het toegeven van hun problemen? Nee: gedragingen die verband houden met depressie, zoals zelfbeschadiging, zelfmoordpogingen en overlijden door zelfmoord, nemen ook toe, vooral onder meisjes. Zo meldde de CDC in 2017 dat het aantal opnames op de spoedeisende hulp voor zelfbeschadiging onder 10- tot 14-jarige meisjes tussen 2009 en 2015 verdrievoudigde.
Toen ik en andere onderzoekers echter voor het eerst alarm sloegen over de opkomst van tienerdepressies, werden we vaak weggestuurd. “Geen paniek”, stelde een bekende psychiater de ouders gerust New York Times in 2018. Het idee van een geestelijke gezondheidsepidemie onder tieners, zo adviseerde hij, “is maar een mythe”. Een stuk op National Public Radio beweert, tegen bewijs van het tegendeel in, dat er geen consistente trend is in het aantal depressies onder tieners.
We betalen nu de prijs voor deze ontkenning. We hebben hard bewijs dat de geestelijke gezondheid van tieners al minstens 5 jaar in een crisis verkeert, maar te veel mensen maken zich zorgen over details in plaats van iets te doen.
Sommigen zouden kunnen beweren dat actie ondernemen geen zin heeft – wordt depressie niet vaak veroorzaakt door hardnekkige problemen zoals armoede, kindermishandeling en middelengebruik? Ja, maar deze factoren verbeterden in die tijd voor kinderen en tieners, dus ze kunnen niet de hoofdoorzaak zijn van de toename van tienerdepressies.
Wat was de reden? Denk aan het leven van een typisch tienermeisje. In 2009 ging ze meestal persoonlijk met haar vrienden om en gebruikte ze slechts af en toe sociale media. In 2016 was het gebruik van sociale media bijna verplicht – 90% van de tienermeisjes gebruikte het elke dag – en live gaan was uit de mode geraakt. Dit is geen goede formule voor geestelijke gezondheid. Niet alleen is sociale media aanzienlijk minder bevredigend dan persoonlijke ontmoetingen met vrienden, maar het brengt ook tal van risico’s met zich mee, waaronder seksuele uitbuiting, problemen met het lichaamsbeeld en cyberpesten, die allemaal meer door meisjes worden ervaren.
Ook hier was er een weigering. Schermtijd heeft weinig te maken met welzijn, zeiden onderzoekers in een veel geciteerde studie – behalve dat wanneer je je richt op meisjes en het gebruik van sociale media, er een significant verband is met depressie. Misschien komt het door de klimaatverandering, zeiden sommigen, hoewel de bezorgdheid van tieners over het milieu in de jaren negentig een hoogtepunt bereikte, ruim voor de huidige toename van tienerdepressies.
Zelfs het alarmerende zojuist uitgebrachte CDC-rapport ging niet ver genoeg. Het rapport bevat drie suggesties om de geestelijke gezondheid van tieners te verbeteren. Een daarvan, meer geestelijke gezondheidszorg bieden op scholen, is duidelijk nodig.
De andere twee voorstellen waren om scholen inclusiever te maken en gezondheidseducatie te verbeteren. Hoewel deze twee gebieden zeker kunnen worden verbeterd, doen scholen het aantoonbaar beter op deze gebieden dan 10 jaar geleden. Het CDC-rapport suggereert bijvoorbeeld specifiek dat scholen steungroepen hebben voor LHBTQ+-leerlingen, maar deze groepen komen nu veel vaker voor dan in 2011, toen het aantal depressies onder tieners aanzienlijk lager was. Nergens in het rapport suggereerde het rapport een rol voor sociale media of andere nieuwe technologieën (hoewel het rapport van de Surgeon General van december 2021 over de geestelijke gezondheidscrisis bij tieners dat wel deed).
We kunnen niet vijf jaar teruggaan in de tijd om te voorkomen dat de crisis dit punt bereikt, maar we kunnen wel actie ondernemen. Ouders, vertel uw kinderen dat ze geen sociale media mogen hebben tot ze 16 zijn – of helemaal niet. Als ze het al hebben, gebruik dan ouderlijk toezicht om het gebruik van sociale media te beperken tot een uur per dag en overweeg om dat tot niets terug te brengen. Kinderen en tieners kunnen op andere manieren met hun vrienden communiceren die minder risico’s met zich meebrengen.
Maar we kunnen niet alles aan de ouders overlaten. Kinderen hebben geen ouderlijke toestemming nodig om een account op het sociale netwerk te openen, noch om hun leeftijd te bewijzen. Ondanks de huidige minimumleeftijd van 13 jaar voor gebruik van sociale media, gebruiken pre-tieners blijkbaar routinematig TikTok. Zelfs ouders die zich tot het uiterste hebben ingespannen om de toegang van hun kinderen tot sociale media te beperken, hebben geconstateerd dat hun kinderen verslaafd en gekwetst zijn.
Er is al tweeledige steun voor meer regulering van de toegang van kinderen en tieners tot sociale media, waaronder het verhogen van de minimumleeftijd tot 16 jaar, het verplicht stellen van leeftijdsverificatie en het verwijderen van algoritmen die schadelijke inhoud pushen en ervoor zorgen dat tieners langer dan een jaar op apps blijven. is gezond.
Deze verstandige suggesties hebben het potentieel om talloze tieners te helpen. Als alternatief kunnen we doorgaan met ontkennen, fluitend langs het kerkhof – een kerkhof dat de verbrijzelde overblijfselen van de geestelijke gezondheid van onze kinderen bevat.
Meer must-reads van TIME