In maart was een vlucht van Frontier Airlines op weg van Phoenix naar Las Vegas toen een passagier stopte met ademen. De stewardess riep de cabine in om hulp.
Een passagier die getraind was in eerste hulp in de wildernis, Seth Coley, kwam in actie en merkte dat de vrouw niet reageerde en een zwakke pols had. Coley rommelde in de medische uitrusting van het vliegtuig, maar kon geen orofaryngeale luchtweg vinden, een instrument dat daar had moeten zijn om de vrouw te helpen ademen. In plaats daarvan maakte hij de luchtweg vrij door haar nek te manipuleren.
Coley stuurde vervolgens een bericht naar het in Denver gevestigde Frontier Airlines via een online klantenserviceformulier: “Ik heb iemands leven gered op een van je vluchten”, schreef hij. ‘Ik wil het graag hebben over de medische kit die je op je vluchten hebt. Je loopt een aantal zeer waardevolle en eenvoudige dingen mis. Ze stierf bijna.
Amerikanen vliegen op niveaus die pre-pandemische cijfers bereiken. Terwijl covid-19 nieuwe gezondheids- en schoonmaakprotocollen heeft ingeluid die zijn ontworpen om vliegreizen veiliger te maken, roepen incidenten zoals die van Coley vragen op over de paraatheid van luchtvaartmaatschappijen voor medische noodsituaties als gevolg van onvolledige of ontoereikende medische kits en training van het cockpitpersoneel. bij noodgevallen.
Frontier reageerde niet op de verzoeken van KHN om commentaar op dit incident of de noodpakketten. Maar Kohli’s ervaring illustreert de risico’s die passagiers nemen elke keer dat ze aan boord gaan. Voor elke 20.000 passagiers die een vlucht nemen met een in de VS gevestigde luchtvaartmaatschappij, is er één medische gebeurtenis – gedefinieerd als elk gezondheidsgerelateerd incident, niet alleen een noodgeval – volgens schattingen van medische dienstverlener MedAire tijdens de vlucht.
De Federal Aviation Administration vereist dat commerciële vliegtuigen ten minste één verzegelde medische noodset aan boord hebben met minimaal 25 gespecificeerde gereedschappen en medicijnen, plus EHBO-koffers en automatische externe defibrillatoren. Maar de FAA houdt geen gegevens bij over het gebruik van deze kits tijdens medische noodgevallen tijdens de vlucht. In plaats daarvan laat het bureau het aan luchtvaartmaatschappijen over om de kits te inspecteren en te vervangen als de zegels verbroken zijn.
“Het waarborgen van de beschikbaarheid van complete, verzegelde medische noodkits maakt deel uit van de pre-flight inspectie van het cabinepersoneel”, zei FAA-woordvoerder Ian Gregor in een verklaring.
Maar zoals Cowley en andere passagiers die hebben gereageerd op een noodgeval tijdens de vlucht hebben ontdekt, kan er soms een essentieel item in een medische kit ontbreken. Sommige items die de FAA niet vereist, zoals naloxon, het middel tegen overdosering, worden door sommige luchtvaartmaatschappijen vrijwillig vervoerd. Het bureau heeft richtlijnen uitgevaardigd waarin items worden aanbevolen om aan de kits toe te voegen, maar deze zijn nog niet verplicht.
Gregor zei dat de FAA alle meldingen van problemen met medische kits onderzoekt en ervoor zorgt dat alle problemen worden aangepakt. Hij ging niet in op het verzoek van KHN om details over het aantal onderzochte meldingen, de resultaten daarvan en of de in dit artikel beschreven calamiteiten zich daarbij bevonden.
In juni was dr. Andrea Merrill, chirurg uit Boston, aan boord van een vlucht van Delta Air Lines toen ze assisteerde bij een medisch noodgeval en ontdekte dat de kit niet was wat ze nodig had.
Heeft “glucosemeter, epi-pen en automatische bloeddrukmanchetten nodig – onmogelijk te horen met een wegwerpstethoscoop in de lucht”, Merrill getweet naar Delta na het ongeval. “Verbeter dit alstublieft voor de veiligheid van de passagiers!”
Nadat de tweet van Merrill viraal ging, besloot Delta volgde met haar, zeggend dat het zou overgaan op automatische bloeddrukmanchetten en “echte” stethoscopen, en ook poortwachters zou overwegen. Merrill wees een interviewverzoek af.
KHN vroeg Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen om hun medische noodprotocollen en de inhoud van hun medische kits te verduidelijken. Zeven reageerden met beperkte informatie: Alaska, Allegiant, Hawaiian, JetBlue, Southwest, Sun Country en United. Ze zeiden allemaal dat hun kits voldoen aan de FAA-vereisten of deze overtreffen en dat ze hun personeel trainen om te reageren op medische noodsituaties. Veel luchtvaartmaatschappijen hebben ook een contract met de dienst van MedAire, MedLink genaamd, die cockpitbemanningen verbindt met een medische professional op de grond in geval van nood tijdens de vlucht.
Allegiant-functionarissen zeiden dat passagiers met een ziekte er niet van uit moeten gaan dat hun vliegtuigen alles hebben wat ze nodig hebben in geval van nood. “Hoewel onze bemanningen zijn opgeleid om te reageren op een breed scala aan ongeplande medische noodsituaties, willen we lezers die medische behoeften hebben voorzien eraan herinneren om hun eigen medische benodigdheden in hun handbagage te dragen en niet te vertrouwen op noodapparatuur aan boord Allegiant-woordvoerder Andrew Porello zei in een verklaring.
Delta heeft, samen met American, Frontier en Spirit, niet gereageerd op verzoeken om commentaar. In een artikel uit 2019 op de website van Delta stond dat de stewardessen getraind zijn in eerste hulp en reanimatie. Delta schreef ook dat de medische apparatuur de FAA-vereisten overtreft. De luchtvaartmaatschappij zei dat het STAT-MD gebruikt, een dienst waarmee bemanningen kunnen overleggen met getraind personeel van het University of Pittsburgh Medical Center.
De FAA vereist dat stewardessen een speciale medische opleiding volgen, maar medische professionals die als passagier hebben ingegrepen tijdens een vluchtongeval zeiden dat de bemanning niet altijd snel reageert.
“Reizigers denken dat er waarschijnlijk meer voorzorgsmaatregelen zijn dan er in werkelijkheid zijn”, zegt dr. Comilla Sasson, spoedeisende hulparts in Denver en universitair hoofddocent aan de Universiteit van Colorado.
Sassoon zat in 2018 op een vlucht van United Airlines toen een passagier flauwviel. Toen ze zich vrijwillig aanmeldde om te helpen, vroegen bemanningsleden om bewijs dat ze een dokter was terwijl ze zich mobiliseerden om de vitale functies van de passagier te controleren. Sasson vroeg zich af in hoeverre bemanningsleden zijn opgeleid om te helpen bij medische noodgevallen, en zei dat andere zorgverleners haar hebben verteld over hun eigen ervaringen met het helpen van een passagier in nood terwijl de cockpitbemanning terzijde stond.
“Het is interessant voor mij dat luchtvaartmaatschappijen in veel opzichten echt afhankelijk zijn van de vriendelijkheid van vreemden, veel meer dan ik had gedacht,” zei Sasson.
De welwillendheid van een medepassagier is iets waar de in de Bay Area wonende Meera Mani dankbaar voor is na een ervaring in 2011. Ze zat op een United-vlucht van Toronto naar San Francisco toen haar inmiddels overleden vader, toen in de 80, alarmerende symptomen begon te vertonen: de rechterkant van zijn gezicht en arm hing naar beneden. Bezorgd dat haar vader een beroerte kreeg, riep Manny om hulp, maar was teleurgesteld door de trage reactie van de stewardessen.
“En uiteindelijk zei ik: ‘Is er een dokter op de vlucht?'” Zei Manny.
Er was. De dokter gebruikte een defibrillator om haar vader te stabiliseren.
“Dat was voor mij heel duidelijk [flight] het personeel was volledig in de war, ‘zei Manny. “Ze hadden de apparatuur, haalden het eruit, gaven het aan hem, maar de dokter zorgde ervoor.”
United hielp bij het regelen van een ambulance om Manny en haar vader op de luchthaven van San Francisco te ontmoeten en belde later om te zien of haar vader in orde was. Hij werd uiteindelijk gediagnosticeerd met een aandoening waardoor hij flauw kon vallen.
MedAire, dat de adviesdienst MedLink exploiteert, zei dat het ongeveer 70 procent van de Amerikaanse markt dekt, maar weigerde de luchtvaartmaatschappijen te noemen. Dr. Paulo Alves, Global Medical Director of Aviation Health van MedAire, zei dat 98% van de medische incidenten aan boord wordt beheerd en niet levensbedreigend is, terwijl 2% ernstige gevallen zijn die een vlucht kunnen omleiden.
Alves zei dat zijn bedrijf ook medische consultaties geeft voordat passagiers aan boord gaan van een vlucht.
“Een vliegtuig – ook al houd ik van luchtvaart – is nooit de beste plaats voor een medisch evenement”, zei Alves. “De eerste preventielijn is eigenlijk vóór de vlucht.”
Alves verdedigde ook de inhoud van de medische kits van de luchtvaartmaatschappijen. Medisch geschoolde vrijwilligers die passagiers in geval van nood helpen, mogen verwachten dat er ziekenhuisvoorzieningen beschikbaar zijn, maar „een vliegtuig is geen ziekenhuis. Je kunt niet alles dragen’, zei hij.
Manny zei dat ze graag zou zien dat luchtvaartmaatschappijen bekendmaken voor welke medische noodsituaties ze zijn opgeleid – mogelijk in vluchtveiligheidskaarten. Sasson zei dat het nuttig zou zijn als luchtvaartmaatschappijen duidelijk informatie zouden delen over welke medische benodigdheden aan boord zijn.
“Ik denk dat het grote publiek zich niet realiseert hoeveel onzin het is als ze in de lucht zijn dat iemand met enige medische opleiding zou weten wat te doen als er iets zou gebeuren,” zei Sasson.