Toen covid-19-vaccins beschikbaar kwamen, vertrouwden de volksgezondheidsfunctionarissen van Colorado aanvankelijk op massale vaccinatie-evenementen die via Facebook, e-mail en sms werden gepost en eisten Coloradans om online afspraken te boeken. Maar toen die grote strategie leidde tot grote verschillen in wie er gevaccineerd wordt, besloten de volksgezondheidsafdelingen in de omgeving van Denver om in plaats daarvan klein te worden.
Ze kenden ‘microsubsidies’, kleine bedragen voor eenmalige projecten, toe aan gemeenschapsorganisaties die immigranten en minderheden ten dienste stonden, en lieten die groepen bepalen hoe ze het geld het beste konden gebruiken.
Sommigen gebruikten apps en sociale media, waaronder WhatsApp, Nextdoor en Facebook Live. Anderen kozen ervoor om op de stoep te beuken en op deuren te kloppen. Vaccinpromotie-evenementen vonden plaats tijdens voetbalwedstrijden op zaterdag en op de Mile High Flea Market. In de loop van de tijd zijn de verschillen in vaccinatiegraad in en rond Denver kleiner geworden, hoewel het moeilijk is om te weten hoeveel toe te schrijven aan het gemeenschapsambassadeursprogramma naarmate het initiatief bekend is geworden.
De benadering van microsubsidies zou de toekomst kunnen zijn van berichtgeving over de volksgezondheid voor diverse bevolkingsgroepen en een manier om de erosie van vertrouwen tegen te gaan die is ontstaan door de politisering van de volksgezondheid sinds de pandemie. Door volksgezondheidsdoelen vast te stellen, maar door vertrouwde bronnen binnen gemeenschappen toe te staan deze te leveren, bouwen gezondheidsafdelingen hun capaciteit weer op om op wetenschap gebaseerde berichten te verspreiden en gemeenschappen op een gedetailleerd niveau te betrekken.
“Ik denk echt dat gemeenschapsbetrokkenheid een routekaart is voor het verbeteren van het noodhulpwerk in deze gemeenschappen”, zegt Dr. Ned Collange, associate decaan voor volksgezondheid aan de Colorado School of Public Health.
Het succes van het vaccindistributieprogramma, een samenwerking tussen volksgezondheidsafdelingen in de regio Denver en het Colorado Health Institute zonder winstoogmerk, heeft geleid tot een tweede subsidieronde om het stigma tegen psychische aandoeningen aan te pakken. En met het naderende einde van de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid, waardoor staten mensen niet konden uitsluiten van Medicaid-dekking, zijn ambtenaren van plan een vergelijkbare aanpak te gebruiken om mensen aan te moedigen hun informatie bij te werken, zodat de staat kan bepalen wie nog recht heeft op uitkeringen.
Het ambassadeursprogramma werd gelanceerd in 2020 toen gezondheidsfunctionarissen zich voorbereidden op de lancering van een covid-vaccin met een proefcampagne om griepprikken te promoten. Nadat covid-vaccins beschikbaar kwamen, identificeerden warmtekaarten die de vaccinatiegraad per volkstelling laten zien, buurten met een lage opname. Partners zouden dan contact kunnen opnemen met gemeenschapsorganisaties met laarzen op de grond in die gebieden om hun bereik op maat te maken.
Veel van de groepen die werden uitgenodigd om te solliciteren, hadden weinig personeel – soms één persoon – en vaak beperkte kennis van de Engelse taal. Dit zou het schrijven van subsidievoorstellen bemoeilijken. In plaats daarvan solliciteerden organisaties via interviews van 30 minuten met programmaleiders.
Elk van de gefinancierde organisaties moest deelnemen aan tweewekelijkse gesprekken met het Colorado Health Institute, dat de subsidies verwerkte, en volksgezondheidsafdelingen. Grotere gemeenschapsgroepen dienden als mentor voor kleinere.
In deze oproepen gaven gezondheidsfunctionarissen de laatste updates over covid en vaccins, terwijl gemeenschapsorganisaties op straat doorgaven wat ze hoorden.
“Ik zou van onze ambassadeurs horen over de zorgen over het covid-vaccin voordat ik ze ooit in de media hoorde, eigenlijk, omdat ze die directe band met de gemeenschap hadden”, zegt Nicole Weber, senior programmamanager bij het Colorado Health Institute.
Het immunisatieprogramma werkt met een budget van $ 300.000 per jaar en financiert 17 gemeenschapsorganisaties, terwijl het programma voor geestelijke gezondheid een budget heeft van $ 465.000 en 15 groepen financiert. Ze behoren tot de meer dan 40 organisaties die zijn gefinancierd met subsidies tot $ 30.000 sinds de lancering van de ambassadeursprogramma’s in 2020.
“Dit zorgt voor een werkelijk geweldige verdieping van het vertrouwen tussen gemeenschapsorganisaties en de volksgezondheid”, zegt Wendy Nading, verpleegkundig manager van het Arapahoe County Department of Public Health.
Het Colorado Changemakers Collective was een van die gefinancierde groepen. Het werd in 2017 gelanceerd door een kleine groep bewoners in de wijk Montbello in Denver om de overwegend Spaanse bevolking daar te verbinden met huur- of hulpprogramma’s en gezondheidszorgprogramma’s. Met behulp van promotoras (Spaans voor “promotors”) – gezondheidswerkers die deel uitmaken van de doelgroep en veel van dezelfde sociale, culturele en economische kenmerken delen – heeft het collectief diepe wortels in de gemeenschap opgebouwd. Breidde zijn activiteiten uit in de hele regio van Denver en binnenkort naar Grand Junction en Colorado Springs.
Omdat promoters in de gemeenschappen wonen die ze bedienen, kunnen ze snel barrières identificeren en strategieën voorstellen om deze te overwinnen. Het collectief overtuigde bijvoorbeeld gezondheidsfunctionarissen om het schema van mobiele vaccinklinieken te verschuiven van doordeweekse daguren naar vrijdag van 17.00 uur tot middernacht. Door de verschuiving konden bewoners per uur werken zonder pauzes om na het werk hun injectie te krijgen en het weekend te hebben om te herstellen van de bijwerkingen.
Het collectief communiceert via Facebook en andere sociale media, waaronder WhatsApp, een berichten-app die wereldwijd wordt gebruikt en populair is onder immigranten. Via de applicatie geeft het collectief informatie over diensten en middelen.
Het collectief neemt ook deel aan het Mental Illness Stigma Ambassadors-programma, waarbij gemeenschapsrondes worden georganiseerd, zowel persoonlijk als online, waar facilitators discussies leiden over onderwerpen als voldoende slaap krijgen of communiceren met je tiener.
Financiering uit het programma stelt het collectief in staat een gediplomeerde therapeut in te huren om een-op-een-sessies te houden met bewoners die hulp nodig hebben en om met promotors te werken aan hun eigen geestelijke gezondheidsproblemen die zich kunnen voordoen in hun stressvolle baan.
Carlos Herrera, projectmanager bij het collectief, zei dat het model helpt om het wantrouwen van immigranten jegens overheidsinstanties te overwinnen door samen te werken met organisaties die de specifieke behoeften van deze gemeenschappen kennen.
“Als leden van de gemeenschap worden benaderd door stadsambtenaren of iemand die er te professioneel uitziet, zullen ze zich gewoon afwenden”, zei Herrera. “Ze geven je praktisch de Heisman-pose van: ‘Nee, ga van me af.’
Arbeidsmigranten helpen om van een therapeut te horen over haar eigen ervaringen met reizen van het ene land naar het andere en haar cultuurschok toen ze in de VS aankwam
“Mensen hebben zoiets van: ‘Oké, dit is iemand die precies hetzelfde heeft meegemaakt als ik’,” zei Herrera. “Ze voelen zich veel meer bereid om te delen.”
Vorig jaar, tijdens een van de geestelijke gezondheidsrondes van het collectief, maakte een vrouw die zich bij de oproep aansloot, anoniem bekend dat ze het slachtoffer was van huiselijk geweld. Een promotor nam contact met haar op en bracht haar in contact met een therapeut. De vrouw, die misschien nooit hulp heeft gezocht via de traditionele volksgezondheidskanalen, is uit haar huis verhuisd en loopt geen gevaar meer, zei Herrera.
Lori Freeman, CEO van de National Association of County and City Health Officials, zei dat gemeenschapsorganisaties kunnen fungeren als een natuurlijk verlengstuk van het werk van onderbezette gezondheidsafdelingen die kwetsbare gemeenschappen bedienen die de overheid mogelijk wantrouwen.
“De pandemie heeft het belang van het werken met gemeenschapsorganisaties verder vergroot, aangezien overheidsorganisaties en aanverwante berichten hypergepolitiseerd raken en minder over gezondheidsberichten gaan en meer over de impact van gezondheidsmaatregelen op individuele rechten en vrijheden”, zei ze.
Het Covid-vaccinatieprogramma is nu uitgebreid met alle routinematige vaccinaties voor volwassenen en wordt gefinancierd tot april. Het programma Tackling Mental Illness Stigma wordt gefinancierd tot het einde van het jaar. De partners overwegen nu programma’s om ook routinematige vaccinaties voor kinderen te bevorderen.
Het doel, zei Weber, is om capaciteit op te bouwen voor gemeenschapsleiders om beslissingen te nemen en uit te voeren.
“De mensen die weten hoe ze ervoor kunnen zorgen dat boodschappen en interventies cultureel geschikt zijn voor de populaties die we bedienen,” zei Weber, “zijn degenen die de hele tijd in de gemeenschap werken.”