.jpg)
Om dat te waarborgen is de begin 2020 afgekondigde noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid ingevoerd ontheffingen van de Centers for Medicare en Medicaid Services om de last voor ziekenhuizen en andere zorgverleners tijdens de pandemie te verminderen. Het is 12 keer verlengd sinds de implementatie en zou uiteindelijk eindigen op 11 mei.
Heather Meade, directeur van de Washington Council van Ernst & Young, sprak met MobiHealthNieuws over hoe het einde van PGO de financieringsstromen van telegeneeskundebedrijven en de toegang van patiënten tot zorg zou kunnen beïnvloeden.
MobiHealthNieuws: Wat zijn de voor- en nadelen van het voltooien van een PGO, vooral voor telezorg?
mede: Ik bedoel, we hebben een permanent beleid nodig op deze gebieden. Landelijk was dat in zekere zin het beste, nietwaar? Als ik congresleiders op de heuvel hoor praten over dingen die uit de pandemie zijn voortgekomen en die ze graag willen behouden, staat telezorg altijd op die lijst. En ik denk dat het Congres nu de kans krijgt om een echt debat te voeren over het potentieel van het ondersteunen van telegezondheid en hoe dat eruit zou moeten zien. En ik denk dat het altijd goed voor ons is om een gezond openbaar debat over deze gebieden te voeren.
De leercurve voor beleidsmakers kan soms behoorlijk steil zijn en het is moeilijk, vooral in deze tweeledige en budgettaire omgeving, om alle dingen te doen die iedereen zou willen doen. Maar ik hoop dat er genoeg publieke druk en publieke waardering is voor de voordelen van telezorg die dit beleid echt een duwtje in de rug zullen geven of op zijn minst een aantal verlengingen op de lange termijn zullen creëren, zodat providers kunnen blijven investeren in de technologie en we kunnen doorgaan groeien.
MHN: Welke invloed heeft het einde van PGO op de geldstromen?
mede: Het hangt er van af. Het is erg programmatisch. In termen van telegezondheid zal het niet veel van de financieringsstromen beïnvloeden, omdat we deze tijdelijke verlenging hebben tot 2024 voor Medicare-vergoeding. Sommige staten zijn al begonnen met het beperken van de flexibiliteit die ze ter beschikking hebben gesteld. In het bijzonder stonden sommige staten serviceproviders toe om verschillende dingen te doen. Een daarvan is om facilitaire kosten in rekening te brengen wanneer, weet je, ze telezorg ontvingen alsof ze daar waren. Sommige van deze onderdelen zijn ingetrokken.
Sommige staten vereist telehealth die zal worden betaald volgens pariteit. Dit is waarschijnlijk de grootste, en het was een heel belangrijk onderdeel, vooral voor ziekenhuizen die een vergoeding kregen voor telezorg alsof ze die persoon zorg verleenden in een ziekenhuis of in het kantoor van een zorgverlener.
Dus als staten dat terugtrekken van Medicaid-patiënten, en aangezien de federale overheid de mogelijkheid heeft om het juiste vergoedingsniveau opnieuw te beoordelen, creëert dat een aantal behoorlijk significante risico’s voor de financieringsstroom op de marktplaatsen voor staatsbetalers. En het is zeer waarschijnlijk dat de regering niet zal zeggen: “U moet onder alle omstandigheden 100% loongelijkheid krijgen.”
Dus we kunnen, als het Congres erover nadenkt, enige potentiële variatie zien, zowel door het type zorg dat wordt verleend, de locatie waar de zorg wordt verleend, als het programma waarmee het wordt verleend. We gaan daar meer variatie in zien.
MHN: Welke gevolgen zal het einde van de noodsituatie voor de volksgezondheid in het algemeen hebben voor patiënten?
mede: Ik denk dat er twee effecten zijn. Een daarvan is, als de ziekenhuizen en leveranciersgroepen waar dit veel gebeurt, het gevoel hebben dat ze ondergesteund worden, gaan ze dan hun bereidheid om te investeren en zich in te zetten en dit te bieden terugdraaien?
Patiënten vinden het erg leuk. We hebben een enorme sprong in het gebruik gezien [during the height of the pandemic], en we zagen een vrij aanzienlijke daling van het gebruik in 2022. Maar het is nog steeds driemaal zoveel als vóór de pandemie. Dus het is nog steeds erg belangrijk. Ik denk dat een vraag is of er genoeg in geïnvesteerd zal blijven worden? Ik denk dat er interesse en vraag is van patiënten.
Veel van die onderdelen zullen variëren, afhankelijk van waar ze hun dekking hebben gekregen, welke flexibiliteit ze hebben gebruikt. Er is bijvoorbeeld een bepaling dat maakt het mogelijk om telehealth als zelfstandig product aan te bieden. En dus kon de werkgever het aanbieden aan zijn deeltijdwerknemers die niet meeverzekerd zijn, en die voorziening werd niet verlengd. En dus, als jij die persoon bent, kan het een vrij directe verandering zijn, toch? Maar als u Medicare gebruikt, ziet u misschien niet veel verandering omdat u een verlenging van twee jaar van het Congres hebt.