Als u een trauma-overlevende bent of niet van fysieke aanraking houdt, kunnen bezoeken aan de gezondheidszorg moeilijk zijn.
Lichamelijke aanraking wordt al lang in verband gebracht met het genezingsproces van de geneeskunde. Tijdens fysieke onderzoeken biedt de plaatsing van handen – algemeen bekend als therapeutische aanraking – veel aanwijzingen om artsen te helpen beslissen over de beste behandelingskuur.
Maar therapeutische aanraking begint uit de praktijk te raken, omdat artsen elektronische medische dossiers gebruiken tijdens patiëntbezoeken en diagnostische hulpmiddelen zoals CT-scans en echocardiogrammen tijd en energie wegnemen van het bed. Of je het als een verlies beschouwt of niet, kan afhangen van je gevoelens en levenservaringen, vooral als je een trauma hebt overleefd. Hier leest u waarom therapeutische aanraking belangrijk is tijdens medische bezoeken en hoe u kunt helpen de juiste balans te vinden om de zorg te krijgen die u nodig heeft.
Waarom is aanraking nuttig voor een goede gezondheidszorg?
Het idee dat aanraking therapeutisch kan zijn, is meer dan een theorie. Artsen gebruiken aanraking als een manier om een patiënt op zijn gemak te stellen, net zoals ze fysieke onderzoeken gebruiken om aanwijzingen op te pikken voor mogelijke afwijkingen: een gevoelige rechterbovenbuik die naar een galsteen wijst, bijvoorbeeld, of een knobbeltje dat op kanker kan wijzen. Terwijl ze naar je hart luisteren, kunnen ze een hand op je rug leggen om te luisteren naar geruis. Tik op de knie met een reflexhamer zal je zenuwen beoordelen. In veel gevallen kunnen aanwijzingen voor een onderliggend gezondheidsprobleem gemakkelijk worden gemist zonder een lichamelijk onderzoek.
Hoewel veel mensen aangeven zich getroost te voelen door de aanraking van een arts, zijn sommige vormen van aanraking meer geladen dan andere. Als u bepaalde gezondheidsproblemen heeft, kan uw arts een onderzoek van meer intieme delen voorstellen, zoals een rectaal of borstonderzoek. Wanneer artsen delen van het lichamelijk onderzoek overslaan, kunnen sommige mensen ontevreden worden en zich zorgen maken dat er iets belangrijks is gemist. Anderen kunnen opluchting voelen.
Therapeutische aanraking wordt gebruikt door sommige verpleegkundigen en veel alternatieve of integratieve beoefenaars. Een paar voorbeelden zijn manipulatie van de wervelkolom door een chiropractor en lichaamswerk zoals reiki (waarbij lichte aanraking of geen directe fysieke aanraking vereist is) of massage.
Wat als je het moeilijk vindt om fysieke aanraking te verdragen?
Niet iedereen verwelkomt aanrakingen tijdens doktersbezoeken. Sommige mensen voelen zich ongemakkelijk bij de inbreuk op hun persoonlijke ruimte of voelen zich ongemakkelijk, afhankelijk van het geslacht van hun zorgverlener.
Overlevenden van trauma’s, waaronder aanranding, hebben meer angstgevoelens en zijn minder geneigd om contact op te nemen met het gezondheidszorgsysteem dan de algemene bevolking. Vooral bekkenonderzoek kan voor sommige mensen ondraaglijk lijken. Een onaangenaam of traumatisch bezoek aan de dokter kan de gezondheidszorg tot een intimiderend geheel maken en voorkomen dat mensen de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Als je jezelf hierin herkent, zijn er stappen die je kunt nemen om gezondheidservaringen beter beheersbaar te maken.
Hoe kunt u de zorg krijgen die u nodig heeft?
Een lichamelijk onderzoek is vaak belangrijk voor een arts om een juiste diagnose te stellen. Hoewel u altijd in de positie bent om elke verwijzing volledig af te wijzen, kunnen er manieren zijn waarop uw arts de ervaring aangenamer kan maken om ervoor te zorgen dat u de best mogelijke evaluatie krijgt.
Gelukkig worden steeds meer artsen opgeleid in trauma-geïnformeerde zorg. Trauma-geïnformeerde zorg gaat ervan uit dat alle patiënten een geschiedenis van trauma kunnen hebben en moedigt gezondheidswerkers aan om te werken aan het creëren van een veilige ruimte voor iedereen die ze zien. Dit kan betekenen dat ze je van tevoren vragen hoe ze de afspraak aangenamer kunnen maken en elke stap van het lichamelijk onderzoek volledig toelichten.
Zelfs zonder voorafgaand trauma kunt u culturele of persoonlijke redenen hebben om aanraking te willen vermijden die geldig zijn en het overwegen waard zijn door uw medisch team. Ik sta bijvoorbeeld nog steeds versteld als iemand aanbiedt om mij de hand te schudden bij aanvang van een gezondheidsbezoek. Ik ben uit de praktijk, ook al lopen onze dagen van sociale afstandelijkheid ten einde.
Als je nerveus bent over je aanstaande bezoek, zijn hier manieren om de ervaring aangenamer te maken:
- Maak uw zorgen kenbaar aan de verpleegkundige of medische assistent wanneer u incheckt in de onderzoekskamer, of vertel het de arts wanneer deze arriveert. Vergeet niet dat u niet hoeft in te gaan op details die u niet wilt delen. Door simpelweg te zeggen dat u de voorkeur geeft aan fysieke aanraking, kan uw arts uw behoeften begrijpen en met u samenwerken om ervoor te zorgen dat u zich veilig voelt.
- Vraag uw provider om alle stappen van het fysieke onderzoek uit te leggen voordat het begint, zodat u niet voor verrassingen komt te staan. Veel artsen zullen dit doen, zelfs als ze niet worden gevraagd.
- Als u er de voorkeur aan geeft dat een begeleider, zoals een doktersassistent of een vriend of familielid, bij sommige of alle onderdelen van het examen aanwezig is, is het een goed idee om er een aan te vragen. Dit is de standaardprocedure voor een bijzonder intiem onderzoek, zoals een bekkenonderzoek.
Als de therapeutische aanraking van een arts of andere behandelaar niet echt therapeutisch voor u is, moedig ik u aan om met uw zorgverleners te communiceren. Ze moeten goed luisteren naar uw behoeften om een niet-oordelende en vertrouwensrelatie te ontwikkelen.