Tekening uit een serie met het personage kolonel Heza de leugenaar, die liep van 1913-17 en 1922-24, waaraan Kelly werkte.
Manitou-producties
Onderschrift verbergen
Onderschrift wisselen
Manitou-producties
Tekening uit een serie met het personage kolonel Heza de leugenaar, die liep van 1913-17 en 1922-24, waaraan Kelly werkte.
Manitou-producties
Met een koffer vol papiervoorraden, houtskool en een gigantische schildersezel toerde Bessie Mae Kelly in de jaren twintig door het land met haar vaudeville-acts.
Kelly was een animatiepionier die met de hand een paar muizen met de naam Milton en Mary tekende voordat er ooit een Mickey of Minnie Mouse was. Het zal vaudeville-publiek kennis laten maken met de nieuwe wereld van bewegende tekenfilms in een nieuwe branche genaamd animatie. Ze noemde zichzelf zelfs “de enige vrouwelijke animator” op deze tours.
Toch ging veel van Kelly’s verhaal en werk verloren in de pagina’s van zijn dagboeken en bleef ongedocumenteerd – tot nu toe.
Overgebleven materiaal uit een collectie met vroege geanimeerde wandelcycli van Avery en Walt Vallet, de twee hoofdpersonen van de Frank King-strip uit 1918. Benzine steegje dat Kelly aan het werk was.
Manitou-producties
Onderschrift verbergen
Onderschrift wisselen
Manitou-producties
Eerder dit jaar was animatiehistoricus Mindy Johnson op zoek naar vrouwelijke animators die mogelijk uit de geschiedenis waren gewist toen ze een illustratie tegenkwam van de pioniers van de industrie. In de hoek van het beeld stond een eenzame vrouw waarvan hij vermoedde dat het Kelly was, hoewel een van Johnson’s collega’s haar afschreef als ‘schoonmaakster’ of ‘secretaresse’.
“Vrouwenrollen zijn vaak gemeden of genegeerd, of teruggebracht tot een bed van mooie meisjes om te schilderen en te schilderen,” zei Johnson. Maar ze theoretiseerde dat vrouwen in het vaudeville-tijdperk veel meer betrokken waren bij de begindagen van animatie dan voorheen bekend was.
Johnson volgde zijn advies op en viel in een konijnenhol waar alleen historici van dromen.
Kelly’s vaudeville circuit publiciteitsfoto.
Manitou-producties
Onderschrift verbergen
Onderschrift wisselen
Manitou-producties
Kelly’s vaudeville circuit publiciteitsfoto.
Manitou-producties
Hij begon ongevraagd te bellen, vloog door het land en klopte op de deuren van Kelly’s familieleden. Hij spoorde uiteindelijk een nicht en neef op, die Kelly’s geschriften, kunstwerken en films voortzetten. Een deel ervan was beschadigd, maar Johnson was in staat om delen van zijn verhaal en een deel van de film samen te voegen.
Volgens Johnson studeerde Kelly kunst aan het Pratt Institute in New York toen hij, als onderdeel van de eerste filmgeneratie, verliefd werd op het medium.
“Hij beledigde de studio’s en ze huurden hem uiteindelijk in”, zei Johnson.
Kelly begon in de industrie met baantjes zoals het wassen van filmcellen, maar hij werkte zich op, en Johnson zei dat hij uiteindelijk “elleboog aan elleboog werkte met Max Fleischer, Paul Terry en Walter Lantz”, animators die bekend waren .
Een close-up van de aftiteling van een van Kelly’s overgebleven nitraatfilms.
Manitou-producties
Onderschrift verbergen
Onderschrift wisselen
Manitou-producties
Een close-up van de aftiteling van een van Kelly’s overgebleven nitraatfilms.
Manitou-producties
Kelly tekende de tekenfilms met de hand in samenwerking met Terry voor de beroemde geanimeerde bewerkingen van de fabels van Aesopus, waaronder het paar muizen dat bekend werd als Milton en Mary.
“Zelfs Walt Disney zegt dat hij, toen hij zijn studio in Kansas City begon, tekenfilms wilde maken zoals de fabels van Aesopus,” zei Johnson.
Kelly animeerde en regisseerde korte films die, dankzij Johnson’s onderzoek, nu worden beschouwd als de vroegst bekende animatiefilms, met de hand getekend en geregisseerd door een vrouw. Dit wissen, zegt Johnson, “is gebruikelijk in films, in het leven in het algemeen. Vrouwenverhalen worden gewoon niet verteld.”
“Geschiedenis wordt vastgelegd, bewaard of gearchiveerd vanuit een mannelijk perspectief, en vooral in de geschiedenis van animatie,” zei hij.
Johnson’s ontdekking van Kelly’s werk leidde tot een project dat ze van plan is om te zetten in een boek en film over Kelly en andere voorheen niet-herkende vrouwen in animatie. Eerder deze week presenteerde Johnson zijn bevindingen in het Academy of Motion Picture Arts and Sciences Museum in Los Angeles, waar hij ook twee van Kelly’s gerestaureerde korte films in première bracht.
Openingstitelkaart hiervoor Bloemen feeën – Een van de slechts twee overgebleven films die de vroegste met de hand getekende animatiefilms zijn, geanimeerd en geregisseerd door een vrouw.
Manitou-producties
Onderschrift verbergen
Onderschrift wisselen
Manitou-producties
Openingstitelkaart hiervoor Bloemen feeën – Een van de slechts twee overgebleven films die de vroegste met de hand getekende animatiefilms zijn, geanimeerd en geregisseerd door een vrouw.
Manitou-producties
De eerste is een film van vijf minuten met de titel Bloemen feeënHet werd voltooid in 1921. Het maakt gebruik van een techniek genaamd composietanimatie, waarbij handgetekende animatie wordt gecombineerd met live-action beelden.
De tweede film van drie minuten uit 1922 genaamd Vrolijk kerstfeestbevat naast samengestelde animatie ook stop-motionanimatie. Johnson zegt dat de vertoning werd bijgewoond door animators van verschillende generaties en verschillende leden van Kelly’s familie.
Johnson presenteert zijn bevindingen op maandag 19 december.
Jerry Beek
Onderschrift verbergen
Onderschrift wisselen
Jerry Beek
Johnson presenteert zijn bevindingen op maandag 19 december.
Jerry Beek
“Het was heel leuk om in het donker te zitten en naar het publiek te kijken en ze te zien met wie ik al jaren samenleef. En om te zien hoe het hun wereld verandert”, zei Johnson.
Johnson, die lesgeeft aan het California Institute of the Arts en de Drexel University, zegt dat het ontdekken van Kelly’s rol in animatie niet alleen gaten in de geschiedenis opvult, maar ook een nieuwe generatie animators inspireert in een ondervertegenwoordigde industrie die nog steeds bestaat. Gedomineerd door mannen.
“Voor mijn studenten zie ik ze een beetje meer opstaan en meer vertrouwen hebben in wat ze doen en waar ze naartoe gaan als ze weten dat het pad geplaveid is”, zei ze. Als ze eenmaal weten dat vrouwen er altijd zijn geweest, dat ze altijd in de kamer zijn geweest, kunnen ze verder gaan.